Co zapobiega przesuwaniu się miofilamentów aktynowych do tyłu po uwolnieniu głowy miozyny?

Kiedy głowa miozyny zostaje uwolniona po udarze mocy, wiązanie ADP z głową miozyny zmniejsza jego powinowactwo do miejsca wiązania aktyny. Jednakże zapobiega się oderwaniu główki miozyny, ponieważ kolejna główka miozyny wiąże się z cienkim włóknem, zanim pierwsza będzie mogła całkowicie się odłączyć. Nazywa się to mechanizmem „ręka za ręką”.

Dodatkowo tropomiozyna, białko regulatorowe zlokalizowane na cienkim włóknie, zapobiega przesuwaniu się miofilamentów aktynowych do tyłu przy braku jonów wapnia. Kiedy jony wapnia wiążą się z troponiną, w kompleksie zachodzą zmiany konformacyjne, umożliwiając główkom miozyny interakcję z miejscami wiązania aktyny.