Jak diagnozuje się chorobę ślepoty barw?

Ślepota barw, znana również jako niedobór kolorów lub brak widzenia kolorów, to stan, w którym ludzie mają trudności z rozróżnieniem pewnych kolorów. Najczęstszym rodzajem ślepoty barw jest daltonizm czerwono-zielony, który dotyka około 8% mężczyzn i 0,5% kobiet.

Istnieje kilka testów, które można zastosować do zdiagnozowania ślepoty barw.

* Test Ishihary :Test Ishihary jest najczęstszym testem na ślepotę barw. Składa się z szeregu płytek z kolorowymi kropkami ułożonymi we wzór. Osoby cierpiące na daltonizm będą widzieć kropki inaczej niż osoby normalnie widzące kolory.

* Test Farnsworth-Munsell 100 Hue :Test Farnswortha-Munsella 100 Hue to kolejny powszechny test na ślepotę barw. Składa się z szeregu kolorowych czapek ułożonych według odcienia. Osoby cierpiące na daltonizm będą miały trudności z ułożeniem czapek we właściwej kolejności.

* Anomaloskop :Anomoskop to urządzenie służące do pomiaru rozróżniania kolorów. Składa się z dwóch świateł, jednego czerwonego i jednego zielonego. Osoba badana jest proszona o dostosowanie intensywności zielonego światła, aż będzie miało ten sam kolor co światło czerwone. Osoby cierpiące na daltonizm będą miały trudności z dokonaniem tej regulacji.

Oprócz tych testów istnieje również kilka testów genetycznych, które można zastosować do zdiagnozowania ślepoty barw. Testy te mogą zidentyfikować konkretne geny odpowiedzialne za tę chorobę.

Ślepota barw jest chorobą trwającą całe życie, ale zazwyczaj można ją leczyć za pomocą soczewek korekcyjnych lub filtrów.