Jak lekarze 100 lat temu leczyli kobiecą histerię?
Terapia ta polegała na bezpośredniej stymulacji genitaliów kobiety przez lekarza, aż do osiągnięcia orgazmu, co rzekomo skutkowało „paroksyzmem” uwalniającym napięcie emocjonalne
Środki przeczyszczające, wymiotne, przeczyszczające lub lewatywy
Pomysł polegał na oczyszczeniu wszelkich toksycznych nagromadzeń, które były postrzegane jako przyczyniające się do podstawowego problemu histerii
Urządzenia elektryczne i wibracyjne
Stymulacja elektryczna na obszarach miednicy lub w ich pobliżu, a czasami bezpośrednio stymuluje zewnętrzne części rozrodcze. Były nawet wibratory wykonane specjalnie ze względów medycznych
Zabieg hydroterapeutyczny
Obejmowały one gorące kąpiele, gorące i zimne prysznice oraz okłady o zmiennej temperaturze, a także łaźnie parowe i jacuzzi mające na celu „wstrząsnięcie” histerią u pacjenta.
Chirurgia – wycięcie jajników lub salpingektomia
Powszechne podejście polegające na usuwaniu wszelkich wadliwie działających części żeńskich narządów odpowiedzialnych za reprodukcję, ponieważ te części kojarzono z nadmierną płodnością, co wiązało się z dużym naładowaniem energią seksualną, co prowadziło do histerii
Terapia psychologiczna lub rozmowa
Innowacyjna metoda, która zaczęła się wówczas rozwijać, próbująca zbadać myśli kobiet, które przyczyniły się do tych niewyjaśnionych wybuchów
Chociaż wiele z tych praktyk wydawało się wówczas skutecznych w kontrolowaniu lub tłumieniu tych objawów histerycznych, większość kobiet nadal je prezentowała i utrzymywało się wszechobecne poczucie niezadowolenia, ponieważ kobiety nie czuły się wyleczone ani rozumiane, co czyniło je podatnymi na nawroty lub nowe formy tych objawów. tendencje histeryczne, które utrzymywały się przez kolejne 50+ lat
