Czy w mózgu zachodzi beztlenowa glikoliza?
Chociaż glikoliza może rzeczywiście zachodzić w warunkach beztlenowych, uważa się, że glikoliza w mózgu ma charakter ściśle tlenowy. Komórki mózgowe, w szczególności neurony, mają ogromne zapotrzebowanie na energię i są prawie całkowicie zależne od stałego dostarczania glukozy, która jest ich głównym paliwem do przeprowadzania niezbędnej neurotransmisji i innych procesów sygnalizacyjnych. To zaopatrzenie w energię jest utrzymywane poprzez fosforylację oksydacyjną, która jest procesem zachodzącym w mitochondriach komórek i wymaga obecności tlenu.
W mózgu glukoza podlega kombinacji tlenowej glikolizy, podczas której glukoza jest rozkładana w małych porcjach, oraz późniejszemu oddychaniu mitochondrialnemu, podczas którego powstałe produkty glikolizy ulegają dalszemu rozkładowi, tworząc znacznie większą ilość ATP przy pomocy tlenu.
Dlatego też, w przeciwieństwie do innych narządów, które w przypadku braku tlenu mogą polegać na glikolizie beztlenowej w celu uzyskania energii, mózg nie może przestawić się na glikolizę beztlenową i dlatego w dużym stopniu zależy od stałego dopływu tlenu.
