Schematyczny diagram patofizjologii raka jelita grubego?
1. Predyspozycje genetyczne:
- Dziedziczne mutacje genetyczne, takie jak zespół Lyncha (dziedziczny rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością) lub rodzinna polipowatość gruczolakowata (FAP), zwiększają ryzyko rozwoju CRC.
- Mutacje somatyczne mogą wystąpić w różnych genach, w tym APC, KRAS, TP53 i PIK3CA, podczas rozwoju sporadycznego CRC.
2. Nieprawidłowy wzrost komórek:
- Zmiany dysplastyczne:Normalne komórki nabłonka okrężnicy ulegają zmianom genetycznym, co prowadzi do nieprawidłowego wzrostu i tworzenia krypt dysplastycznych.
3. Tworzenie się gruczolaka:
- Gruczolaki to nienowotworowe polipy, które rozwijają się z krypt dysplastycznych. Z biegiem czasu mogą pozostać łagodne lub przekształcić się w raka.
4. Rozwój gruczolakoraka:
- Z biegiem czasu w gruczolakach mogą kumulować się dodatkowe mutacje genetyczne, co powoduje rozwój gruczolakoraka, najczęstszego typu CRC.
5. Inwazja i przerzuty:
- Inwazja:Komórki nowotworowe atakują głębsze warstwy okrężnicy lub odbytnicy, penetrując mięśnie właściwe.
- Przerzuty:Komórki nowotworowe rozprzestrzeniają się do innych części ciała poprzez układ limfatyczny lub krwiobieg. Typowymi miejscami przerzutów są wątroba, płuca i otrzewna.
6. Angiogeneza:
- Aby wesprzeć swój wzrost, komórki nowotworowe stymulują tworzenie nowych naczyń krwionośnych w procesie zwanym angiogenezą. Dzięki temu guz otrzymuje niezbędne składniki odżywcze i tlen.
7. Odpowiedź immunologiczna:
- Układ odpornościowy potrafi rozpoznawać i atakować komórki nowotworowe. Jednakże komórki CRC mogą unikać nadzoru immunologicznego poprzez różne mechanizmy, takie jak ekspresja białek punktów kontrolnych układu odpornościowego.
8. Czynniki środowiskowe:
- Niektóre czynniki związane ze stylem życia, takie jak dieta bogata w czerwone i przetworzone mięso, niskie spożycie błonnika, otyłość, palenie tytoniu i nadmierne spożycie alkoholu, mogą zwiększać ryzyko rozwoju CRC.
9. Rozregulowana sygnalizacja komórkowa:
- Mutacje w różnych genach mogą prowadzić do rozregulowania szlaków sygnalizacji komórkowej, takich jak szlak Wnt, szlak MAPK i szlak PI3K, przyczyniając się do niekontrolowanego wzrostu i przeżycia komórek.
10. Zmiany epigenetyczne:
- Zmiany epigenetyczne, takie jak metylacja DNA i modyfikacje histonów, mogą wpływać na ekspresję genów i przyczyniać się do rozwoju i progresji CRC.
Zrozumienie patofizjologii CRC ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych strategii zapobiegania, badań przesiewowych i leczenia w celu zwalczania tej złożonej choroby.
