Jak Tagrisso działa na raka płuc

Tagrisso (ozymertynib) to terapia celowana stosowana w leczeniu niektórych typów niedrobnokomórkowego raka płuc (NSCLC). Działa poprzez blokowanie aktywności białka zwanego receptorem naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), które bierze udział we wzroście i rozprzestrzenianiu się komórek nowotworowych.

Tagrisso jest szczególnie skuteczny przeciwko nowotworom, które mają specyficzną mutację w genie EGFR. Mutacja ta jest znana jako mutacja T790M i występuje u około 50% pacjentów, u których rozwinęła się oporność na inne terapie ukierunkowane na EGFR, takie jak erlotynib (Tarceva) lub gefitynib (Iressa).

Oto jak działa Tagrisso:

1. Wiąże się z EGFR: Tagrisso wiąże się z białkiem EGFR na powierzchni komórek nowotworowych.

2. Blokuje sygnalizację EGFR: Wiążąc się z EGFR, Tagrisso blokuje szlaki sygnałowe odpowiedzialne za promowanie wzrostu i podziału komórek nowotworowych.

3. Hamuje wzrost nowotworu: Blokując sygnalizację EGFR, Tagrisso hamuje wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych.

4. Indukuje apoptozę: Tagrisso może również indukować apoptozę, czyli programowaną śmierć komórki, w komórkach nowotworowych.

Tagrisso przyjmuje się zazwyczaj raz dziennie w postaci tabletki. Zwykle jest dobrze tolerowany i powoduje częste działania niepożądane, w tym biegunkę, nudności, wymioty, wysypkę i suchość skóry.

Tagrisso wykazał obiecujące wyniki w badaniach klinicznych dotyczących leczenia zaawansowanego NSCLC z mutacją T790M. Wykazano, że jest skuteczny zarówno w leczeniu pierwszej, jak i drugiej linii i może znacznie poprawić przeżycie wolne od progresji i przeżycie całkowite.

Należy jednak pamiętać, że Tagrisso nie leczy raka płuc. Może pomóc w kontrolowaniu choroby i łagodzeniu objawów, ale nie eliminuje całkowicie raka.