Co to jest płuco książki?

Płuca książkowe to narządy oddechowe występujące u niektórych gatunków pajęczaków, takich jak pająki, skorpiony i żniwiarze. Składają się z szeregu ulotek lub blaszek ułożonych jak strony książki. Te blaszki są wyłożone siecią naczyń krwionośnych, a powietrze jest wciągane pomiędzy blaszki dzięki działaniu mięśni. Tlen zawarty w powietrzu dyfunduje przez cienkie ścianki naczyń krwionośnych i jest roznoszony po całym organizmie, podczas gdy dwutlenek węgla dyfunduje z naczyń krwionośnych i jest wydalany przez przetchlinki.

Płuca książkowe skuteczniej pobierają tlen z powietrza niż układ tchawiczy występujący u owadów, ale nie są tak skuteczne w transporcie tlenu po całym organizmie. W rezultacie płuca książkowe zwykle występują u wolno poruszających się zwierząt, które nie wymagają wysokiego tempa metabolizmu.

Skorpiony mają cztery pary płuc książkowych zlokalizowanych w międzybłonku, podczas gdy pająki mają dwie pary płuc książkowych zlokalizowanych w brzuchu. Żniwiarze mają tylko jedną parę płuc książkowych, które znajdują się w opisthosomie.

Płuca książkowe są ważną adaptacją pajęczaków żyjących na lądzie, ponieważ pozwalają im oddychać powietrzem. Bez płuc książkowych zwierzęta te nie byłyby w stanie przetrwać poza wodą.