Jakie jest leczenie zapadnięcia płuc po biopsji igłowej?
Obserwacja :W przypadkach, gdy odma opłucnowa jest niewielka i nie powoduje znaczących objawów ani zaburzeń oddechowych, lekarz może zalecić obserwację, aby umożliwić naturalne napełnienie płuc. Można wykonać seryjne zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej w celu monitorowania postępu ponownej ekspansji płuc.
Terapia tlenowa :Można podać dodatkowy tlen, aby poprawić poziom tlenu i zmniejszyć duszność.
Aspiracja igłą :Jeśli odma opłucnowa jest większa i powoduje objawy, można wykonać aspirację igłą w celu usunięcia nadmiaru powietrza z przestrzeni opłucnej. Cienką igłę wprowadza się pomiędzy żebra do jamy opłucnej i delikatnie wyciąga powietrze.
Zakładanie rurki klatki piersiowej :W cięższych przypadkach można wprowadzić rurkę do klatki piersiowej w celu usunięcia uwięzionego powietrza i ułatwienia ponownego rozprężenia płuc. Wykonuje się małe nacięcie w ścianie klatki piersiowej i wprowadza rurkę do jamy opłucnej. Rurka klatki piersiowej jest podłączona do systemu drenażowego, który umożliwia ciągłe usuwanie powietrza.
Interwencja chirurgiczna :W rzadkich przypadkach może być konieczna operacja, jeśli zapadnięcie płuc jest trwałe lub wiąże się z poważnymi powikłaniami. Zabiegi chirurgiczne mogą obejmować bullektomię (usunięcie pęcherzyków wypełnionych powietrzem) lub pleurodezę (tworzenie zrostów między płucem a ścianą klatki piersiowej, aby zapobiec przyszłemu zapadnięciu się płuc).
Pracownik służby zdrowia określi najwłaściwsze leczenie na podstawie ogólnego stanu zdrowia pacjenta, nasilenia odmy opłucnowej i reakcji na wstępne leczenie. Dokładne monitorowanie, okresowe prześwietlenie klatki piersiowej i odpowiednie leczenie bólu są również niezbędne w procesie rekonwalescencji.
