Co to jest limfogranuloma weneryczna?
LGV charakteryzuje się powstawaniem małych, bezbolesnych owrzodzeń w miejscu zakażenia, które mogą prowadzić do obrzęku węzłów chłonnych, gorączki i innych objawów ogólnoustrojowych. Infekcja może również rozprzestrzenić się na inne części ciała, w tym na stawy, skórę i oczy.
LGV występuje najczęściej w regionach tropikalnych i subtropikalnych, ale można go również spotkać w klimacie umiarkowanym. Rozprzestrzenia się poprzez kontakt seksualny z zakażoną osobą, ale może być również przenoszony przez kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi lub skażonymi przedmiotami.
Objawy LGV mogą obejmować:
* Małe, bezbolesne owrzodzenia w miejscu zakażenia zwykle na narządach płciowych, odbytnicy lub w jamie ustnej
* Obrzęk węzłów chłonnych zwłaszcza w pachwinie i pod pachami
* Gorączka
* Dreszcze
* Ból głowy
* Bóle mięśni
* Nudności
* Wymioty
* Biegunka
W niektórych przypadkach LGV może również prowadzić do poważniejszych powikłań, takich jak:
* Sepsy
* Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
* Zapalenie wsierdzia
* Zapalenie kości i szpiku
* Ślepota
LGV rozpoznaje się na podstawie objawów występujących u pacjenta i badania fizykalnego. W celu potwierdzenia diagnozy można również zastosować badania krwi i posiewy.
Leczenie LGV zazwyczaj obejmuje antybiotyki, takie jak doksycyklina lub erytromycyna. Antybiotyki należy przyjmować przez co najmniej 21 dni. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja w celu usunięcia zakażonych węzłów chłonnych lub innych dotkniętych tkanek.
LGV można zapobiegać, uprawiając bezpieczny seks, na przykład używając prezerwatyw i unikając kontaktu seksualnego z osobami, które mają objawy choroby przenoszonej drogą płciową.