Co reguluje energię wiązki promieniowania rentgenowskiego?
1. Napięcie lampy rentgenowskiej: Napięcie przyłożone do lampy rentgenowskiej, zwane także kilowoltem (kV), znacząco wpływa na energię wiązki promieniowania rentgenowskiego. Wyższe napięcie powoduje promieniowanie rentgenowskie o wyższej energii. Wraz ze wzrostem napięcia elektrony przyspieszane w lampie rentgenowskiej uzyskują większą energię i w konsekwencji wytwarzają promieniowanie rentgenowskie o wyższej energii.
2. Materiał docelowy: Materiał tarczy zastosowany w lampie rentgenowskiej wpływa również na energię wiązki promieniowania rentgenowskiego. Różne materiały docelowe emitują charakterystyczne promieniowanie rentgenowskie o określonych energiach, gdy uderzają w nie przyspieszone elektrony. Liczba atomowa materiału docelowego odgrywa kluczową rolę w określaniu energii emitowanego charakterystycznego promieniowania rentgenowskiego.
3. Filtracja rentgenowska: Wiązki promieniowania rentgenowskiego wytwarzane w lampie rentgenowskiej zawierają szeroki zakres energii. Filtracja promieni rentgenowskich polega na przepuszczaniu wiązki promieni rentgenowskich przez materiały, które selektywnie pochłaniają promienie rentgenowskie o niższej energii. Proces ten usuwa niepożądane fotony o niskiej energii i skutkuje bardziej jednolitą wiązką promieniowania rentgenowskiego o wyższej średniej energii.
4. Kolimacja: Kolimacja odnosi się do procesu kształtowania i kierowania wiązką promieniowania rentgenowskiego. Kolimatory służą do kontrolowania rozmiaru, kształtu i położenia wiązki promieniowania rentgenowskiego. Ograniczając wymiary wiązki i eliminując niepotrzebne promieniowanie rozproszone, kolimacja pomaga poprawić jakość obrazu i zmniejszyć niepotrzebne narażenie pacjenta.
Kontrolując te czynniki, radiologowie i fizycy medyczni mogą regulować energię wiązki promieniowania rentgenowskiego, aby zoptymalizować jakość obrazu, zminimalizować niepotrzebne narażenie pacjenta na promieniowanie i osiągnąć pożądane wyniki diagnostyczne lub terapeutyczne.
