Czy dana osoba zawsze uzyska pozytywny wynik testu na kiłę, nawet jeśli jest leczona i wyleczona?

Nie koniecznie. Chociaż testy serologiczne na kiłę zazwyczaj pozostają reaktywne lub pozytywne po skutecznym leczeniu, wzór reaktywności zmienia się, a zmianę tę można wykorzystać do ustalenia, czy dana osoba była leczona i wyleczona z kiły.

Testy serologiczne na kiłę włączać:

- Testy inne niż krętkowe (takie jak test Laboratorium Badań nad Chorób Wenerycznych [VDRL] i test szybkiej reaktywności osocza [RPR]):Testy te wykrywają przeciwciała wytwarzane w odpowiedzi na infekcję.

- Testy krętkowe (takie jak test absorpcji fluorescencyjnych przeciwciał krętkowych [FTA-ABS] i test mikrohemaglutynacji dla testu Treponema pallidum [MHA-TP]):Testy te wykrywają przeciwciała, które specyficznie rozpoznają bakterię Treponema pallidum, czynnik sprawczy kiły.

Po skutecznym leczeniu kiły miano przeciwciał innych niż krętkowe zazwyczaj z czasem spada, podczas gdy przeciwciała krętkowe mogą pozostać dodatnie przez całe życie. Jednakże wzór reaktywności zmienia się:

- Na wczesnych etapach leczenia zarówno testy niekrętkowe, jak i krętkowe mogą pozostać dodatnie.

- W miarę kontynuacji leczenia , miana przeciwciał innych niż krętkowe spadają, a testy krętkowe mogą wykazywać spadek reaktywności lub stać się niereaktywne.

- W niektórych przypadkach , testy inne niż krętkowe mogą stać się niereaktywne, podczas gdy testy krętkowe pozostaną dodatnie. Nazywa się to reakcją „seroszybką” i uważa się ją za oznakę skutecznego leczenia.

Interpretacji wyników badań serologicznych w kierunku kiły należy dokonać w połączeniu z historią kliniczną pacjenta i innymi badaniami diagnostycznymi, takimi jak mikroskopia w ciemnym polu lub testy reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR), aby potwierdzić diagnozę i monitorować odpowiedź na leczenie.