Czy istnieje różnica między bulimią a anoreksją, jeśli tak, to co wyjaśnić?
Jadłowstręt psychiczny charakteryzuje się intensywnym strachem przed przybraniem na wadze, niezdrową chęcią bycia szczupłą i zniekształconym obrazem własnego ciała. Osoby cierpiące na jadłowstręt psychiczny często mają bardzo niską masę ciała i mogą poważnie ograniczać spożycie pokarmu lub angażować się w nadmierne ćwiczenia.
Bulimia charakteryzuje się cyklem objadania się i przeczyszczania. Objadanie się to spożywanie dużej ilości jedzenia w krótkim czasie, któremu często towarzyszy poczucie winy lub wstydu. Przeczyszczanie to czynność polegająca na pozbyciu się zjedzonego jedzenia poprzez wymioty, użycie środków przeczyszczających lub nadmierne ćwiczenia.
Osoby cierpiące na bulimię psychiczną mogą również mieć zniekształcony obraz własnego ciała, ale niekoniecznie mają niedowagę. Mogą mieć prawidłową wagę lub nawet nadwagę.
Zarówno jadłowstręt psychiczny, jak i bulimia psychiczna mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Jadłowstręt psychiczny może prowadzić do niedożywienia, odwodnienia, zaburzeń równowagi elektrolitowej i uszkodzenia narządów. Bulimia może prowadzić do próchnicy zębów, problemów żołądkowo-jelitowych i odwodnienia.
Leczenie jadłowstrętu psychicznego i bulimii zazwyczaj obejmuje połączenie psychoterapii i opieki medycznej. Psychoterapia może pomóc osobom z zaburzeniami odżywiania rozwinąć zdrowsze nawyki żywieniowe i uporać się z problemami psychologicznymi, które mogą przyczyniać się do ich zaburzeń. Opieka medyczna może pomóc w rozwiązaniu problemów ze zdrowiem fizycznym, które mogą być spowodowane zaburzeniami odżywiania.
Jeśli podejrzewasz, że możesz cierpieć na zaburzenia odżywiania, ważne jest, aby zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego specjalisty ds. zdrowia psychicznego.