Co by się stało, gdyby podczas infuzji otrzymano krew niewłaściwej grupy?
Reakcje natychmiastowe:
- Hemoliza: Przetoczone komórki krwi mogą nie być zgodne z grupą krwi biorcy, co prowadzi do procesu zwanego hemolizą. Dzieje się tak, gdy układ odpornościowy biorcy atakuje i niszczy przetoczone czerwone krwinki. Zniszczenie czerwonych krwinek powoduje uwolnienie hemoglobiny, która może uszkodzić nerki i spowodować ich niewydolność.
- Anafilaksja: W niektórych przypadkach niezgodne transfuzje krwi mogą wywołać natychmiastową i ciężką reakcję alergiczną zwaną anafilaksją. Objawy mogą obejmować trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy i gardła, pokrzywkę i gwałtowny spadek ciśnienia krwi. Reakcja ta może zagrażać życiu i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Reakcje opóźnione:
- Opóźnione reakcje hemolityczne: W niektórych przypadkach reakcja na transfuzję może wystąpić kilka dni lub nawet tygodni po transfuzji. Nazywa się to opóźnioną reakcją hemolityczną i może być trudne do zdiagnozowania. Dzieje się tak, gdy układ odpornościowy biorcy powoli niszczy przetoczone czerwone krwinki.
- Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GVHD): Jest to rzadkie, ale potencjalnie poważne powikłanie, które może wystąpić po przetoczeniu krwi od dawcy z innym układem odpornościowym. W GVHD przetoczone białe krwinki (limfocyty) atakują i uszkadzają tkanki i narządy biorcy, co prowadzi do różnych problemów zdrowotnych.
Objawy reakcji na transfuzję mogą się różnić w zależności od ciężkości reakcji i mogą obejmować:
- Gorączka
- Dreszcze
- Mdłości
- Wymioty
- Duszność
- Ból w klatce piersiowej
- Ból pleców
- Dezorientacja
- Zmniejszona ilość wydalanego moczu
- Przebarwienie moczu (czerwone lub brązowe)
Zapobieganie:
Aby zminimalizować ryzyko reakcji potransfuzyjnych, w szpitalach i bankach krwi podejmowane są rygorystyczne środki w celu zapewnienia prawidłowego oznaczania grupy krwi i badania zgodności przed wykonaniem transfuzji. Środki te obejmują:
- Badanie krwi: Przed transfuzją krew biorcy jest badana w celu określenia grupy krwi i współczynnika Rh.
- Dopasowanie krzyżowe: Krew biorcy miesza się z próbką krwi dawcy w celu sprawdzenia zgodności. Jeżeli komórki krwi nie reagują ze sobą negatywnie, można przystąpić do transfuzji.
- Identyfikacja pacjenta: Przestrzegane są dokładne procedury identyfikacji pacjenta, aby mieć pewność, że właściwy pacjent otrzyma zamierzoną transfuzję krwi.
Pomimo tych środków ostrożności, w rzadkich przypadkach mogą nadal wystąpić reakcje po przetoczeniu. Dlatego ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia uważnie monitorowali pacjentów podczas transfuzji krwi i po niej, aby zidentyfikować wszelkie objawy działań niepożądanych i w razie potrzeby zapewnić natychmiastowe leczenie.
