Jak lekarze diagnozują bulimię?

Lekarze mogą zdiagnozować bulimię na podstawie następujących kryteriów:

Nawyki żywieniowe:

- W przeszłości napady objadania się, które polegają na spożyciu nadmiernej ilości pokarmu w krótkim czasie i poczuciu utraty kontroli nad jedzeniem.

- Poczucie pilnej potrzeby pozbycia się jedzenia spożywanego podczas epizodów objadania się, co może prowadzić do zachowań przeczyszczających.

Zachowania czyszczące:

- Wywoływanie wymiotów po jedzeniu.

- Nadmierne stosowanie środków przeczyszczających, moczopędnych lub innych leków wywołujących wypróżnienia.

- Nadmierne poszczenie lub ograniczanie przyjmowania pokarmu po objadaniu się.

Objawy psychiczne:

- Zniekształcony obraz własnego ciała, z intensywnym strachem przed przybraniem na wadze lub nadwagą.

- Niska samoocena i negatywna samoocena, często prowadzące do poczucia winy i wstydu z powodu własnego ciała lub nawyków żywieniowych.

- Zaburzenie sposobu, w jaki dana osoba odczuwa swoją wagę lub kształt ciała, takie jak uczucie nadwagi nawet przy niedowadze.

Znaki fizyczne:

- Problemy stomatologiczne spowodowane powtarzającymi się wymiotami, takie jak erozja szkliwa zębów lub uszkodzenie gruczołów ślinowych.

- Modzele lub blizny na dłoniach lub kostkach spowodowane częstymi wywołanymi przez siebie wymiotami.

- Odwodnienie i zaburzenia równowagi elektrolitowej, które mogą powodować zawroty głowy, zmęczenie i problemy z sercem.

- Nieregularne miesiączki lub brak miesiączki (brak miesiączki) u kobiet z powodu braku równowagi hormonalnej spowodowanej ekstremalną dietą i (lub) oczyszczaniem.

- Refluks żołądkowy lub zgaga w wyniku powtarzających się wymiotów.

Ocena psychologiczna:

- Specjalista ds. zdrowia psychicznego może przeprowadzić wywiad i ocenę psychologiczną w celu oceny myśli, uczuć i zachowań danej osoby związanych z jej nawykami żywieniowymi, obrazem ciała i stanem emocjonalnym.

Należy pamiętać, że pracownik służby zdrowia rozważy wszystkie te kryteria i może zlecić dodatkowe badania, takie jak badanie krwi lub badanie fizykalne, aby potwierdzić rozpoznanie bulimii i wykluczyć choroby współistniejące.