Jak lekarz szacuje objętość utraconego płynu u ciężko poparzonego pacjenta?

Wzór Parklanda to metoda stosowana przez lekarzy do szacowania objętości utraconej cieczy u pacjentów ciężko poparzonych. Opiera się na masie ciała pacjenta i procentu spalonej powierzchni ciała.

Formuła jest następująca:

```

4 ml x masa (kg) x % spalonego TBSA

```

Na przykład pacjent o masie ciała 70 kg i oparzeniu 20% TBSA będzie potrzebował w przybliżeniu:

```

4 ml x 70 kg x 20% =5600 ml

```

Byłaby to całkowita ilość płynu potrzebna do uzupełnienia płynu utraconego przez ranę oparzeniową.

Wzór Parklanda jest jedynie szacunkowy i rzeczywiste zapotrzebowanie na płyny u pacjenta z oparzeniem może się różnić. Jest to jednak przydatne narzędzie pomagające lekarzom szybko i dokładnie oszacować ilość potrzebnego płynu.

Oprócz wzoru Parklanda lekarze mogą również stosować inne metody oceny utraty płynów u pacjentów z oparzeniami, takie jak wzór Galvestona lub wzór Baxtera.