Co to jest pulsoksymetria?

Pulsoksymetria to nieinwazyjna metoda stosowana do pomiaru nasycenia krwi pacjenta tlenem (SpO2) i częstości tętna. Ta procedura medyczna jest zwykle stosowana do monitorowania częstości akcji serca pacjentów i poziomu tlenu we krwi podczas zabiegów medycznych lub zabiegów.

Oto jak to działa:

Pomiar: Pulsoksymetr przyczepia się do palca pacjenta. To małe, przenośne urządzenie wykorzystuje diody elektroluminescencyjne (LED) do wytwarzania światła o dwóch różnych długościach fal:czerwonej i podczerwonej.

Pochłanianie światła: Czerwona dioda LED emituje światło pochłaniane przez utlenioną hemoglobinę we krwi pacjenta, natomiast światło podczerwone przechodzi przez krew i tkanki bez wchłaniania. Ilość światła o każdej długości fali, która jest pochłaniana lub przepuszczana, jest mierzona za pomocą fotodetektora.

Obliczanie nasycenia tlenem: Do określenia nasycenia krwi tlenem wykorzystuje się stosunek ilości światła zaabsorbowanego przy dwóch długościach fal. Ten stosunek jest znany jako procent nasycenia tlenem lub SpO2. Oznacza stosunek hemoglobiny przenoszącej tlen do całkowitej ilości hemoglobiny we krwi pacjenta.

Wyświetlacz: Pulsoksymetr wyświetla poziom SpO2 pacjenta w procentach na wyświetlaczu cyfrowym. Urządzenie może także dostarczać informacji o częstości tętna pacjenta, zazwyczaj wyświetlanej w uderzeniach na minutę (bpm).

Interpretacja wyników: Normalny poziom spoczynkowego nasycenia tlenem u zdrowych dorosłych zwykle waha się od 95% do 100%. Poziom SpO2 poniżej 90% można uznać za niski i wymagać dalszej oceny. Pulsoksymetria jest niezbędnym narzędziem w różnych placówkach opieki zdrowotnej, w tym w szpitalach, klinikach, izbach przyjęć, a także podczas znieczulenia lub operacji. Umożliwia pracownikom służby zdrowia dokładne monitorowanie parametrów życiowych pacjentów i szybkie wykrywanie potencjalnych problemów związanych z poziomem tlenu lub tętnem.