Skąd pobierane są próbki do hodowli chlamydii?

Próbki do hodowli chlamydii można pobrać z różnych miejsc, w zależności od podejrzenia zakażenia. Typowe miejsca okazów obejmują:

1. Okazy układu moczowo-płciowego :W przypadku podejrzenia infekcji układu moczowo-płciowego próbki pobiera się z następujących miejsc:

- Mężczyźni: Cewka moczowa (próbka moczu)

- Kobiety: Endocervix (za pomocą wacika)

- Zarówno mężczyźni, jak i kobiety: Próbka moczu, jeśli nie jest dostępny test amplifikacji kwasu nukleinowego (NAAT) na bazie moczu.

2. Próbki z odbytu :W przypadku podejrzenia zakażenia odbytnicy do odbytnicy wprowadza się wymaz w celu pobrania próbki.

3. Próbki spojówki :W przypadku podejrzenia zapalenia spojówek (infekcji oka) należy pobrać wymaz ze spojówki (przezroczysta błona pokrywająca białą część oka).

4. Okazy z gardła :Rzadko chlamydia może powodować infekcje gardła. W niektórych przypadkach można pobrać wymaz z gardła.

Istotne jest, aby podmiot świadczący opiekę zdrowotną przestrzegał właściwych technik pobierania próbek i umieszczał pobrane próbki w odpowiednich nośnikach transportowych, aby zapewnić dokładne badania laboratoryjne. Dodatnie wyniki hodowli chlamydii wskazują na obecność żywych bakterii Chlamydia trachomatis. Jednakże testy posiewowe są obecnie rzadziej stosowane, a często preferowane są techniki diagnostyki molekularnej, takie jak NAAT, ze względu na ich wyższą czułość i swoistość.