Dlaczego widzimy kolor w naszym widzeniu peryferyjnym?

Ludzie mają wyspecjalizowane komórki czopkowe w siatkówkach, które są odpowiedzialne za widzenie kolorów. Istnieją trzy rodzaje czopków, każdy wrażliwy na inny zakres długości fal światła. Czopki te skupiają się w centralnym obszarze siatkówki, zwanym plamką żółtą, i są mniej gęsto upakowane w obszarach peryferyjnych.

W widzeniu peryferyjnym gęstość czopków jest mniejsza, a pręciki, które są bardziej wrażliwe na niski poziom światła, stają się liczniejsze. Pręciki nie są wrażliwe na kolor, więc widzenie peryferyjne jest mniej wrażliwe na kolor w porównaniu z widzeniem centralnym. Jednakże na obrzeżach nadal znajdują się czopki, które pozwalają nam postrzegać kolory, choć nie tak żywo i wyraźnie, jak w widzeniu centralnym.

Dlatego rzeczywiście widzimy kolory w polu widzenia peryferyjnego, ale postrzeganie kolorów jest mniej precyzyjne i może wydawać się przytłumione lub mniej nasycone. Zjawisko to jest związane z rozmieszczeniem i gęstością komórek czopków w siatkówce oraz specjalizacją plamki żółtej w zakresie szczegółowego i dokładnego widzenia kolorów.