Zdefiniuj obciążenie wstępne i wyjaśnij, jak wpływa ono na wkład serca?

Wczytaj odnosi się do stopnia rozciągnięcia włókien mięśnia sercowego tuż przed skurczem. Określa się ją przede wszystkim na podstawie objętości końcoworozkurczowej (EDV), czyli objętości krwi znajdującej się w komorze pod koniec rozkurczu (relaks).

Wpływ obciążenia wstępnego na pojemność minutową serca:

1. Prawo serca Starlinga: Obciążenie wstępne ma bezpośredni związek z rzutem serca, opisanym przez prawo serca Starlinga. Zgodnie z tym prawem, w granicach fizjologicznych, wzrost obciążenia wstępnego prowadzi do wzrostu pojemności minutowej serca.

2. Większe rozciągnięcie, zwiększona siła: Wraz ze wzrostem napięcia wstępnego włókna mięśnia sercowego ulegają większemu rozciągnięciu. To rozciągnięcie powoduje silniejszy skurcz, znany jako mechanizm Franka-Starlinga. Kiedy włókna mięśniowe są bardziej rozciągnięte, mogą generować większą siłę podczas skurczu, co skutkuje większą objętością wyrzutową, a w konsekwencji zwiększoną pojemnością minutową serca.

3. Optymalne ładowanie wstępne: Istnieje optymalne obciążenie wstępne, przy którym serce funkcjonuje najefektywniej. Przy bardzo niskim poziomie obciążenia wstępnego pojemność minutowa serca jest zmniejszona, ponieważ włókna mięśniowe nie są wystarczająco rozciągnięte, aby wytworzyć wystarczającą siłę. Z drugiej strony nadmierne obciążenie wstępne może prowadzić do nadmiernego rozciągnięcia i zmniejszenia kurczliwości, a także pogarszać pojemność minutową serca.

4. Znaczenie kliniczne: Zrozumienie obciążenia wstępnego ma kluczowe znaczenie w leczeniu różnych schorzeń sercowo-naczyniowych. Na przykład u pacjentów z niewydolnością serca zmniejszone obciążenie wstępne może przyczyniać się do małej pojemności minutowej serca. W celu poprawy czynności serca mogą być konieczne interwencje mające na celu zwiększenie obciążenia wstępnego, takie jak dożylne podawanie płynów.

Podsumowując, obciążenie wstępne, reprezentowane przez objętość końcoworozkurczową, wpływa na rzut serca zgodnie z prawem Starlinga. Odpowiednie obciążenie wstępne optymalizuje pracę serca, natomiast skrajne obciążenie wstępne może pogorszyć rzut serca i ogólne krążenie.