Jak uzyskuje się skrzepniętą krew?
1. Pobieranie krwi:
- Próbkę krwi pobiera się z żyły, zwykle z ramienia, za pomocą igły i zamkniętej próżniowo probówki do pobierania krwi.
2. Zapobieganie antykoagulantom:
- Podczas pobierania krwi do probówki do pobierania krwi dodaje się antykoagulant, taki jak cytrynian sodu lub EDTA, aby zapobiec krzepnięciu krwi.
3. Inicjacja krzepnięcia krwi:
- Po pobraniu krew przenosi się do czystej szklanej probówki lub pojemnika niezawierającego antykoagulantu.
- Umożliwia to rozpoczęcie naturalnego procesu krzepnięcia.
4. Pomiar czasu krzepnięcia:
- Mierzy się czas potrzebny do krzepnięcia krwi. Nazywa się to „czasem krzepnięcia” lub „czasem krzepnięcia”.
- Czas krzepnięcia może się różnić w zależności od różnych czynników, w tym stanu zdrowia danej osoby i obecności jakichkolwiek zaburzeń krzepnięcia.
5. Tworzenie się skrzepów:
- Gdy krew zastygnie, rozpoczyna się proces krzepnięcia. Fibrynogen, białko obecne we krwi, pod wpływem trombiny przekształca się w nierozpuszczalne nici fibryny.
- Płytki krwi, komórki krwi odpowiedzialne za krzepnięcie, ulegają aktywacji, zlepiają się i przylegają do nici fibryny, tworząc strukturę przypominającą siatkę. Ta sieć fibryny i płytek krwi zatrzymuje czerwone krwinki i osocze, powodując powstawanie skrzepów krwi.
6. Retrakcja skrzepu:
- Po utworzeniu skrzepu ulega on procesowi zwanemu cofaniem się skrzepu. Skrzep napina się i wyciska surowicę, płynny składnik krwi pozostający po skrzepnięciu. Proces ten dodatkowo konsoliduje skrzep.
Skrzepniętą krew można następnie wykorzystać do różnych celów, w tym do testów laboratoryjnych, badań i procedur medycznych, takich jak gojenie ran i naprawa tkanek.
