Jak leczy się zakrzep krwi w płucach?

Podstawowe leczenie zakrzepu krwi w płucach, znanego również jako zatorowość płucna (PE), polega na podaniu leków w celu rozpuszczenia skrzepu i zapobiegania dalszemu tworzeniu się skrzepu. Oto główne podejścia do leczenia PE:

1. Antykoagulanty:

- Podstawą leczenia PE są leki przeciwzakrzepowe, zwane także lekami rozrzedzającymi krew.

- Działają poprzez zakłócanie zdolności krwi do krzepnięcia, zapobiegając rozszerzaniu się lub tworzeniu nowych skrzepów.

- Powszechnie stosowane leki przeciwzakrzepowe obejmują heparynę, warfarynę, rywaroksaban, apiksaban i edoksaban.

2. Leki trombolityczne (rozbijacze skrzepów):

- W ciężkich przypadkach PE, gdy skrzep jest duży i zagraża życiu, można zastosować leki trombolityczne.

- Leki te bezpośrednio rozpuszczają skrzep poprzez rozbicie nici fibrynowych spajających skrzep.

- Leki trombolityczne podaje się dożylnie (IV) i należy je stosować ostrożnie ze względu na ryzyko powikłań krwotocznych.

3. Filtr żyły głównej dolnej (IVC):

- Filtr IVC to małe urządzenie wprowadzane do żyły głównej dolnej, dużej żyły transportującej krew z dolnej części ciała do serca.

- Filtr zatrzymuje wszelkie skrzepy krwi, które mogą przedostać się z nóg lub miednicy do płuc, uniemożliwiając im przedostanie się do płuc.

- Filtry IVC są zwykle stosowane, gdy leki przeciwzakrzepowe są nieskuteczne lub przeciwwskazane.

4. Embolektomia chirurgiczna:

- W rzadkich przypadkach konieczna może być interwencja chirurgiczna, jeśli ZP powoduje ciężkie objawy lub jeśli inne metody leczenia zawiodły.

- Embolektomia polega na chirurgicznym usunięciu skrzepu krwi z płuc.

5. Opieka wspomagająca:

- W przypadku zaburzeń oddychania można zastosować terapię tlenową, aby poprawić poziom tlenu.

- Leczenie bólu oraz monitorowanie ciśnienia krwi i tętna to istotne aspekty opieki wspomagającej.

- Należy unikać długotrwałego unieruchomienia, aby zapobiec zakrzepicy żył głębokich (DVT), czynnikowi ryzyka PE.

Konkretny plan leczenia zakrzepu krwi w płucach zależy od różnych czynników, w tym wielkości, lokalizacji i ciężkości zakrzepu, a także podstawowych schorzeń i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Leczenie należy rozpocząć niezwłocznie, aby zapobiec poważnym powikłaniom i poprawić wyniki leczenia.