Czy białe krwinki opuszczają naczynia i przedostają się do tkanek?

Tak, w pewnych okolicznościach białe krwinki (leukocyty) mogą opuścić naczynia i przedostać się do tkanek. Proces ten nazywa się wynaczynieniem lub diapedezą.

Białe krwinki są istotnym składnikiem układu odpornościowego organizmu, odpowiedzialnym za obronę przed infekcjami, obcymi substancjami i uszkodzonymi komórkami. Krążą w krwiobiegu w naczyniach, stale patrolując w poszukiwaniu potencjalnych zagrożeń. Jednakże, gdy te zagrożenia zostaną wykryte w tkankach, białe krwinki mają zdolność migrowania z naczyń i bezpośredniego przedostawania się do dotkniętych tkanek, aby wywołać odpowiedź immunologiczną.

Wynaczynienie inicjuje się, gdy z miejsca zakażenia lub stanu zapalnego uwalniane są sygnały chemiczne, takie jak mediatory stanu zapalnego lub chemokiny. Sygnały te tworzą gradient stężenia, który przyciąga białe krwinki do dotkniętego obszaru.

Proces wynaczynienia składa się z kilku etapów:

1. Margines: Białe krwinki zwalniają i toczą się wzdłuż wewnętrznej wyściółki naczyń krwionośnych (śródbłonka).

2. Przyczepność: Selektyny i integryny na powierzchni białych krwinek wiążą się ze specyficznymi cząsteczkami (ligandami) na komórkach śródbłonka, powodując mocne przyleganie białych krwinek do ściany naczynia.

3. Transmigracja: Białe krwinki przeciskają się pomiędzy komórkami śródbłonka a leżącą pod spodem błoną podstawną, odpychając komórki śródbłonka i tworząc tymczasowe szczeliny w ścianie naczynia.

4. Chemotaksja: Po dotarciu do tkanki białe krwinki podążają za gradientami chemicznymi wytwarzanymi przez mediatory stanu zapalnego. Jest to proces znany jako chemotaksja, który kieruje je w stronę miejsca zakażenia lub urazu.

Białe krwinki, które przedostały się do tkanek, mogą pełnić różne funkcje odpornościowe, w tym fagocytozę (pochłanianie i niszczenie patogenów), uwalnianie substancji przeciwdrobnoustrojowych i aktywację innych komórek odpornościowych w celu wywołania skoordynowanej odpowiedzi.

Zdolność białych krwinek do opuszczania naczyń i przedostawania się do tkanek ma kluczowe znaczenie dla obrony organizmu przed infekcjami i utrzymania homeostazy tkanek. Pozwala układowi odpornościowemu dotrzeć i wyeliminować zagrożenia bezpośrednio w dotkniętych obszarach.