Co dzieje się z osobą zakażoną opryszczką po drugim roku?

Po początkowej infekcji wirusem opryszczki, która zwykle ma miejsce w pierwszym lub drugim roku życia, wirus rozwija utajoną infekcję w zwojach nerwów czuciowych. W tej fazie utajonej wirus nie replikuje się aktywnie i dana osoba może nie odczuwać żadnych objawów. Jednakże wirus może okresowo się reaktywować i powodować nawracające ogniska opryszczki lub opryszczki narządów płciowych.

Częstotliwość nawracających ognisk jest różna w zależności od osoby. Niektórzy ludzie mogą doświadczyć tylko kilku ognisk w ciągu swojego życia, podczas gdy inni mogą mieć częstsze epidemie. Nasilenie ognisk może być również różne – od łagodnego dyskomfortu po silny ból i powstawanie pęcherzy.

Nie ma lekarstwa na opryszczkę, ale istnieją metody leczenia, które mogą pomóc zmniejszyć częstotliwość i nasilenie jej ognisk. Terapie te obejmują leki przeciwwirusowe, maści do stosowania miejscowego i zmiany stylu życia, takie jak unikanie czynników wywołujących epidemię.

W większości przypadków zakażenie wirusem opryszczki nie zagraża życiu. Jednak w niektórych przypadkach wirus może powodować poważne powikłania, takie jak zapalenie mózgu (zapalenie mózgu) lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie rdzenia kręgowego). Powikłania te występują częściej u osób z osłabionym układem odpornościowym, na przykład u osób chorych na HIV/AIDS lub raka.