Jak lekarze leczą wściekliznę?

W przypadku podejrzenia wścieklizny lekarze stosują profilaktykę poekspozycyjną (PEP), która może zapobiec rozwojowi choroby. PEP obejmuje:

1. Leczenie ran:

- Pierwszym krokiem jest przepłukanie rany wodą z mydłem w celu usunięcia śliny i cząstek wirusa.

- Nie zaleca się szycia lub zamykania głębokich ran, ponieważ może to spowodować uwięzienie wirusa wścieklizny.

2. Immunoglobulina przeciw wściekliźnie (RIG) :

- RIG to preparat przeciwciał zawierający przeciwciała przeciwko wściekliźnie, które pomagają zneutralizować wirusa.

- Podaje się go w postaci zastrzyku wokół rany i w inne potencjalnie odsłonięte miejsca.

- RIG należy podać jak najszybciej po podejrzeniu narażenia.

3. Szczepienia przeciwko wściekliźnie :

- Podaje się serię szczepień przeciwko wściekliźnie w celu stymulacji układu odpornościowego danej osoby do wytwarzania przeciwciał przeciwko wirusowi wścieklizny.

- Najczęściej stosowaną szczepionką jest adsorbowana szczepionka przeciwko wściekliźnie (RVA), podawana w serii 4 do 5 wstrzyknięć w ciągu kilku tygodni.

- Jeśli to możliwe, szczepienie powinno rozpocząć się tego samego dnia co RIG.

4. Kontynuacja leczenia :

- Osoba otrzymująca PEP będzie musiała skontaktować się ze swoim lekarzem, aby monitorować jej reakcję na szczepionkę i upewnić się, że ukończyła serię szczepień.

- Jeśli objawy wystąpią w trakcie lub po serii szczepień, konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarska.

Jeśli podejrzewasz, że możesz być narażony na wściekliznę, koniecznie zasięgnij natychmiastowej pomocy lekarskiej, ponieważ wczesne leczenie ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu wystąpieniu choroby. Opóźnienie w otrzymaniu PEP może mieć poważne konsekwencje.