W jaki sposób czynnik zakaźny wchodzi w interakcję z organizmem, powodując objawy żółtej febry?

Żółta febra to przenoszona przez komary infekcja wirusowa wywoływana przez wirusa żółtej febry (YFV). Wirus jest przenoszony na ludzi poprzez ukąszenie zakażonej samicy komara Aedes aegypti lub Aedes simpsoni.

Po przedostaniu się wirusa do organizmu replikuje się w komórkach wątroby, powodując uszkodzenia i prowadząc do uwolnienia mediatorów stanu zapalnego. Mediatory te powodują gorączkę, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni, nudności i wymioty. W ciężkich przypadkach wirus może również uszkodzić nerki, serce i mózg, prowadząc do żółtaczki, krwawienia i ostatecznie śmierci.

Okres inkubacji żółtej febry wynosi zazwyczaj 3-6 dni. Objawy zwykle rozwijają się w dwóch fazach. Pierwsza faza, zwana „fazą ostrą”, trwa 3-4 dni i charakteryzuje się powyższymi objawami. Druga faza, zwana „fazą toksyczną”, występuje w około 15% przypadków i charakteryzuje się poważniejszymi objawami, w tym żółtaczką, krwawieniem i niewydolnością narządów.

Wirus żółtej febry może również powodować łagodną infekcję zwaną „cichą żółtą febrą”. Dzieje się tak w około 80% przypadków i charakteryzuje się jedynie łagodnymi objawami, takimi jak gorączka i bóle głowy.

Leczenie żółtej febry ma charakter wspomagający i obejmuje środki łagodzące objawy i zapobiegające powikłaniom. Nie ma specyficznego leczenia przeciwwirusowego żółtej febry, ale chorobie można zapobiegać poprzez szczepienie. Szczepionka na żółtą febrę jest bezpieczna i skuteczna i zaleca się ją osobom podróżującym do obszarów, gdzie choroba ma charakter endemiczny.