Kiedy ludzie zdali sobie sprawę, że drobnoustroje powodują choroby?

1675-1683:Antonie van Leeuwenhoek obserwuje mikroorganizmy

- Za pomocą skonstruowanego przez siebie mikroskopu holenderski naukowiec Antonie van Leeuwenhoek obserwował i szkicował „zwierzęta” w wodzie stawowej, wodzie deszczowej, ślinie, kale i innych próbkach, stając się jednym z pierwszych, którzy zaobserwowali mikroorganizmy.

1796:Eksperymenty ze szczepieniami Edwarda Jennera

- Angielski lekarz Edward Jenner zauważył, że dojarki narażone na łagodną chorobę ospy krowiej były w jakiś sposób chronione przed zarażeniem się cięższą ospą.

Używając pęcherzy na ospę krowią, skutecznie zaszczepił młodego chłopca przeciwko ospie prawdziwej, demonstrując zasadę szczepienia.

1847:Ignaz Semmelweis i gorączka połogowa

- Węgierski lekarz Ignaz Semmelweis zmniejszył śmiertelność z powodu gorączki połogowej niemal do zera, egzekwując rygorystyczne protokoły mycia rąk personelu medycznego na oddziałach położniczych, co sugeruje, że niewidoczne zanieczyszczenia na rękach pracowników służby zdrowia powodują infekcje.

1857-1862:Teoria zarazków Louisa Pasteura dotycząca fermentacji i chorób

- Francuski naukowiec Louis Pasteur przeprowadził serię eksperymentów wykazujących, że mikroorganizmy powodują fermentację i że wzrost mikroorganizmów można zahamować poprzez ogrzewanie. Zaproponował, że infekcje są wywoływane przez określone organizmy, a nie przez spontaniczne powstawanie.

1867-1876:Chirurgia antyseptyczna Josepha Listera

- Czerpiąc z prac Pasteura, brytyjski chirurg Joseph Lister wprowadził techniki antyseptyczne, aby zapobiec infekcjom podczas zabiegów chirurgicznych. Jego metody znacznie zmniejszyły liczbę infekcji pooperacyjnych i śmiertelność chirurgiczną.

1876-1884:Postulaty Roberta Kocha i techniki czystej kultury

- Niemiecki lekarz Robert Koch opracował zestaw kryteriów, zwanych postulatami Kocha, mających na celu ustalenie związku przyczynowego pomiędzy określonymi mikroorganizmami i określonymi chorobami. Był także pionierem technik czystej hodowli do izolowania i badania określonych bakterii i ich właściwości zakaźnych.

1928:Alexander Fleming i penicylina

- Pracując nad wirusem grypy, szkocki biolog Alexander Fleming przypadkowo odkrył, że pleśń Penicillium notatum wytwarza substancję zdolną do zabijania bakterii. Odkrycie to utorowało drogę do opracowania penicyliny i innych antybiotyków.