Jak rozprzestrzeniają się bakterie krztuśca?

Krztusiec (Bordetella pertussis) jest wysoce zaraźliwą infekcją bakteryjną dróg oddechowych. Rozprzestrzenia się głównie poprzez unoszące się w powietrzu kropelki wytwarzane przez zarażoną osobę podczas kaszlu, kichania lub mówienia. Krople te mogą przemieszczać się na krótkie odległości i być wdychane przez inne osoby znajdujące się w pobliżu, co prowadzi do infekcji.

Kiedy zarażona osoba kaszle lub kicha, uwalnia do powietrza maleńkie kropelki zawierające bakterie. Krople te mogą przez krótki czas pozostawać zawieszone w powietrzu i mogą być wdychane przez osoby znajdujące się w pobliżu, nawet jeśli nie mają bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną.

Inną drogą przenoszenia jest bezpośredni kontakt z wydzielinami dróg oddechowych zakażonej osoby. Może się to zdarzyć, gdy ktoś dotknie oczu, nosa lub ust po kontakcie z zanieczyszczonymi powierzchniami lub przedmiotami, takimi jak zabawki, klamki do drzwi lub wspólne przybory kuchenne.

Należy pamiętać, że osoby chore na krztusiec są najbardziej zaraźliwe w ciągu pierwszych kilku tygodni infekcji, zanim pojawi się charakterystyczny dźwięk „kokluszu”. Może to utrudniać zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby, ponieważ ludzie mogą nie być świadomi, że są zakażeni i mogą w dalszym ciągu normalnie kontaktować się z innymi.

Szczepienie przeciwko krztuścowi jest jedną z najskuteczniejszych metod zapobiegania infekcji i jej powikłaniom. Szczepionka przeciw krztuścowi jest zwykle podawana jako część szczepionki DTaP (błonica, tężec i krztusiec) lub Tdap (tężec, błonica i krztusiec bezkomórkowy).