Na czym polega leczenie antybiotykami w przypadku Gram-ujemnych diplokoków?

Dyplokoki Gram-ujemne to rodzaj bakterii, które mogą powodować różne infekcje, w tym zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i sepsę. Najczęstszymi gatunkami Gram-ujemnych diplokoków są *Neisseria meningitidis*, *Neisseria gonorrhoeae* i *Moraxella catarrhalis*.

Leczenie

- Leczenie antybiotykami Gram-ujemnych diplokoków zależy od konkretnego gatunku bakterii. Ogólnie rzecz biorąc, cefalosporyny lub penicylina są antybiotykami z wyboru w przypadku większości infekcji. Można również stosować fluorochinolony, takie jak cyprofloksacyna lub lewofloksacyna.

- W przypadku ciężkich infekcji, takich jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub posocznica, terapia skojarzona może być konieczne zastosowanie wielu antybiotyków.

- Neisseria meningitidis:

- Penicylina jest antybiotykiem z wyboru w leczeniu meningokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i posocznicy.

- Ceftriakson , cefalosporyna trzeciej generacji, jest alternatywą dla pacjentów uczulonych na penicylinę.

- Neisseria gonorrhoeae:

- Ceftriakson lub cyprofloksacyna są zalecaną metodą leczenia niepowikłanej rzeżączki.

- Moraxella catarrhalis:

- Klawulanian amoksycyliny jest antybiotykiem z wyboru w leczeniu zakażeń wywołanych przez *M. katar*.

- Klarytromycyna lub azytromycyna są alternatywnymi antybiotykami dla pacjentów uczulonych na penicylinę.

Profilaktyka

- W niektórych przypadkach może być zalecana profilaktyka antybiotykowa w celu zapobiegania zakażeniom bakterią Gram-ujemną. Na przykład w przypadku bliskiego kontaktu osób chorych na meningokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych można zalecić profilaktykę penicyliną lub ryfampicyną.

Ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza w zakresie diagnozowania i leczenia zakażeń Gram-ujemnymi diplokokami.