Jakie zakażenie bakteryjne wymaga potwierdzenia badaniami serologicznymi, ponieważ trudno jest wyhodować organizm (czynnik sprawczy)?
Testy serologiczne mają kluczowe znaczenie w diagnozowaniu kiły, ponieważ organizm sprawczy, Treponema pallidum, jest trudny do hodowli w warunkach laboratoryjnych. Testy te wykrywają przeciwciała wytwarzane przez układ odpornościowy w odpowiedzi na infekcję. Do najczęściej stosowanych testów serologicznych na kiłę zalicza się:
1. Testy inne niż krętkowe :Testy te, takie jak test Laboratorium Badań nad Chorób Wenerycznych (VDRL) lub test Rapid Plasma Reagin (RPR), wykrywają nieswoiste przeciwciała wytwarzane w odpowiedzi na różne infekcje, w tym kiłę. Są one stosowane jako badania przesiewowe i mogą dostarczyć wstępnych dowodów na zakażenie kiłą.
2. Testy krętkowe :Testy te, takie jak test aglutynacji cząstek Treponema pallidum (TPPA) lub test absorpcji fluorescencyjnego przeciwciała krętkowego (FTA-ABS), specyficznie wykrywają przeciwciała wytwarzane w odpowiedzi na Treponema pallidum. Są bardziej specyficzne i służą do potwierdzenia rozpoznania kiły lub odróżnienia jej od innych infekcji innych niż krętkowe.
Testy serologiczne na kiłę zazwyczaj przeprowadza się etapowo. Jako wstępne badania przesiewowe stosuje się testy inne niż krętkowe, a jeśli wynik jest reaktywny, w celu potwierdzenia diagnozy przeprowadza się dalsze badania za pomocą testów krętkowych. Stosując zarówno testy serologiczne niekrętkowe, jak i krętkowe, pracownicy służby zdrowia mogą dokładnie diagnozować i leczyć zakażenia kiłą.
