Dlaczego rurka do dializy jest inaczej przepuszczalna?

Rurki do dializy to półprzepuszczalna membrana, która umożliwia przepływ niektórych substancji, blokując inne. Ta właściwość wynika z wielkości i struktury porów w membranie. Pory to małe otwory, przez które mogą przechodzić cząsteczki, ale ich rozmiar i kształt decydują o tym, które cząsteczki mogą się przez nie zmieścić.

Duże cząsteczki, takie jak białka, nie mogą przejść przez pory rurki dializacyjnej. Dzieje się tak dlatego, że pory są zbyt małe, aby cząsteczki mogły się przez nie zmieścić. Małe cząsteczki, takie jak woda i jony, mogą przechodzić przez pory rurki dializacyjnej. Dzieje się tak dlatego, że pory są wystarczająco duże, aby cząsteczki mogły się przez nie zmieścić.

Przepuszczalność rurek dializacyjnych można kontrolować poprzez zmianę rozmiaru i kształtu porów w membranie. Na przykład membrany o większych porach będą bardziej przepuszczalne dla dużych cząsteczek, podczas gdy membrany o mniejszych porach będą bardziej przepuszczalne dla małych cząsteczek. Rury do dializy są używane w różnych zastosowaniach, w tym:

1) Hemodializa :Rurki dializacyjne stosuje się w hemodializie do usuwania produktów przemiany materii z krwi osób z niewydolnością nerek. Rurę do dializy umieszcza się w aparacie do dializy, która przepuszcza przez nią krew pacjenta. Gdy krew przepływa przez rurkę, produkty przemiany materii są usuwane na drodze dyfuzji i konwekcji.

2) Dializa otrzewnowa :Rurki dializacyjne są również stosowane w dializie otrzewnowej w celu usuwania produktów przemiany materii z organizmu. Podczas dializy otrzewnowej rurkę dializacyjną umieszcza się w jamie otrzewnej (przestrzeni pomiędzy ścianą jamy brzusznej a narządami jamy brzusznej). Płyn dializacyjny jest następnie przepuszczany przez rurkę, a produkty przemiany materii są usuwane poprzez dyfuzję i konwekcję.

3) Hodowla komórkowa :Rurki do dializy stosuje się w hodowli komórkowej w celu utworzenia półprzepuszczalnej bariery pomiędzy komórkami a ich otoczeniem. Pozwala to na hodowanie komórek w kontrolowanym środowisku, jednocześnie umożliwiając komórkom wymianę składników odżywczych i produktów odpadowych z otoczeniem.