Jeśli podczas nefrektomii pobrane zostanie jedno nadnercze, czy niewydolność staje się stanem automatycznym. Czy drugie nadnercze może nadal wytwarzać wystarczającą ilość, aby uchronić pacjenta przed niewydolnością?
Niedoczynność nadnerczy może wystąpić w przypadku usunięcia jednego nadnercza podczas nefrektomii, ale nie jest to stan automatyczny. Pozostały nadnercze może być w stanie wytworzyć wystarczającą ilość hormonów, aby zapobiec niedoborom hormonów u pacjenta. Jednakże ryzyko niewydolności nadnerczy jest większe, jeśli u pacjenta występują inne schorzenia wpływające na czynność nadnerczy, takie jak cukrzyca, choroba Addisona lub zespół Cushinga.
Czynniki mogące mieć wpływ na ryzyko niewydolności nadnerczy po nefrektomii obejmują:
- Wiek pacjenta:Ryzyko niewydolności nadnerczy jest większe u osób starszych.
- Ogólny stan zdrowia pacjenta:Ryzyko niewydolności nadnerczy jest większe u pacjentów chorych lub cierpiących na inne schorzenia.
- Rodzaj nefrektomii:Ryzyko niewydolności nadnerczy jest większe po radykalnej nefrektomii, która polega na usunięciu całej nerki i nadnercza, niż po częściowej nefrektomii, która polega na usunięciu tylko części nerki.
Objawy niewydolności nadnerczy mogą obejmować:
- Zmęczenie
- Słabość
- Utrata masy ciała
- Mdłości
- Wymioty
- Biegunka
- Niskie ciśnienie krwi
- Ciemnienie skóry
- Zwiększony wzrost włosów
Jeśli po nefrektomii wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Leczenie niewydolności nadnerczy
Leczenie niewydolności nadnerczy polega na przyjmowaniu leków zastępujących hormony wytwarzane przez nadnercza. Lek jest zwykle przyjmowany w postaci tabletek lub zastrzyków. Leczenie niewydolności nadnerczy trwa przez całe życie.
