Jakie są przyczyny dyspepsji czynnościowej?

Niestrawność czynnościowa to stan powodujący ból lub dyskomfort w górnej części brzucha. Dokładna przyczyna dyspepsji czynnościowej nie jest znana, ale uważa się, że jest ona powiązana z kombinacją czynników, w tym:

- Zwiększona wrażliwość żołądka i jelit: Osoby z dyspepsją czynnościową mogą mieć zwiększoną wrażliwość na normalne bodźce, takie jak pokarm, kwas lub gaz. Może to powodować silniejsze lub częstsze niż zwykle kurczenie się żołądka i jelit, co prowadzi do bólu lub dyskomfortu.

- Opóźnione opróżnianie żołądka: U niektórych osób z niestrawnością czynnościową opróżnianie zawartości żołądka trwa dłużej niż zwykle. Może to powodować zbyt długie zaleganie pokarmu w żołądku, co prowadzi do fermentacji i wytwarzania gazów. Gaz może wówczas powodować wzdęcia i ból.

- Zaburzona koordynacja skurczów żołądka: Mięśnie żołądka zwykle kurczą się w skoordynowany sposób, aby wymieszać pokarm i przenieść go przez przewód pokarmowy. U osób z dyspepsją czynnościową skurcze mogą być nieskoordynowane, co może prowadzić do bólu i dyskomfortu.

- Czynniki psychologiczne: Stres, lęk i depresja mogą przyczyniać się do dyspepsji czynnościowej. Schorzenia te mogą wpływać na sposób, w jaki mózg komunikuje się z układem trawiennym, prowadząc do takich objawów, jak ból, nudności i wymioty.

- Dieta: Niektóre pokarmy, takie jak pikantne lub tłuste, mogą u niektórych osób wywoływać objawy niestrawności czynnościowej.

Czynniki ryzyka niestrawności czynnościowej włączać:

- Wiek: Dyspepsja czynnościowa występuje najczęściej u osób w wieku od 20 do 50 lat.

- Płeć: Kobiety są bardziej narażone na niestrawność czynnościową niż mężczyźni.

- Historia rodziny: Ryzyko wystąpienia tej choroby jest większe u osób, u których w rodzinie występowała dyspepsja czynnościowa.

- Niektóre schorzenia: Dyspepsja czynnościowa występuje częściej u osób z pewnymi schorzeniami, takimi jak zespół jelita drażliwego (IBS), refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) i choroba wrzodowa trawienna.

Leczenie niestrawności czynnościowej zazwyczaj obejmuje połączenie zmian stylu życia, leków i terapii. Zmiany stylu życia, które mogą pomóc złagodzić objawy, obejmują:

- Jedzenie mniejszych, ale częstszych posiłków

- Unikanie pokarmów wywołujących objawy

- Regularne ćwiczenia

- Zarządzanie stresem

- Ćwiczenie technik relaksacyjnych

Leki, które można stosować w leczeniu niestrawności czynnościowej obejmują:

- Środki zobojętniające

- Antagoniści receptora H2

- Inhibitory pompy protonowej

- Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

- Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)