Czy u pacjenta z rurką dotchawiczą można zastosować udrożnienie nosowo-gardłowe?

Drogi oddechowe nosowo-gardłowe (NPA) to elastyczna plastikowa rurka wkładana przez nos do tylnej części gardła (nosogardła). Służy do zapewnienia drożności dróg oddechowych u pacjentów, którzy nie są w stanie samodzielnie oddychać lub mają częściową niedrożność dróg oddechowych. Rurka dotchawicza (ETT) to sztywna rurka z tworzywa sztucznego, którą wkłada się do tchawicy (tchawicy) przez usta lub nos. Służy do zapewnienia bezpieczniejszych i kontrolowanych dróg oddechowych pacjentom, którzy nie są w stanie samodzielnie oddychać lub mają całkowitą niedrożność dróg oddechowych.

Chociaż NPA jest mniejszy i łatwiejszy do założenia niż ETT, zwykle nie stosuje się go u pacjentów, którzy mają już założoną ETT. Dzieje się tak dlatego, że ETT zapewnia bezpieczniejsze i bardziej kontrolowane drogi oddechowe i trudno byłoby wprowadzić NPA bez przemieszczenia ETT. Ponadto obecność ETT utrudniłaby NPA zapewnienie skutecznej drogi oddechowej.

Jeśli u pacjenta założono ETT i drogi oddechowe są niedrożne, podstawową interwencją jest odsysanie ETT. Jeśli to nie usunie przeszkody, może zaistnieć potrzeba zmiany położenia lub wymiany ETT. Chociaż NPA można stosować w sytuacjach awaryjnych w celu wspomagania wentylacji w przypadku niedrożności ETT, generalnie nie zaleca się jego stosowania u pacjentów z założoną ETT.