Co powoduje uczucie mrowienia podczas oddawania moczu?

Uczucie „mrowienia” podczas oddawania moczu nie jest typowym objawem i nie należy go ignorować. Może to wskazywać na podstawowy stan chorobowy wymagający uwagi. Istnieje kilka możliwych przyczyn tego uczucia:

1. Zakażenie dróg moczowych (UTI): ZUM to infekcja bakteryjna, która atakuje dowolną część układu moczowego, w tym nerki, pęcherz, moczowody i cewkę moczową. ZUM może powodować różne objawy, w tym ból lub pieczenie podczas oddawania moczu, częste oddawanie moczu, mętny lub cuchnący mocz, a czasami uczucie mrowienia.

2. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego/zespół bólowy pęcherza (IC/BPS): Jest to stan przewlekły charakteryzujący się dyskomfortem i bólem pęcherza, w tym pieczeniem, uciskiem lub uczuciem mrowienia. Często towarzyszy mu częste oddawanie moczu i parcie na mocz.

3. Schorzenia neurologiczne: Niektóre schorzenia neurologiczne, takie jak stwardnienie rozsiane (SM), cukrzyca lub urazy rdzenia kręgowego, mogą wpływać na nerwy kontrolujące czynność pęcherza. Może to prowadzić do różnych objawów ze strony układu moczowego, w tym uczucia mrowienia podczas oddawania moczu.

4. Uraz układu moczowo-płciowego: Urazy miednicy lub uraz układu moczowo-płciowego mogą również powodować uszkodzenie nerwów, prowadząc do nieprawidłowych czuć podczas oddawania moczu.

5. Zwężenie cewki moczowej: Zwężenie cewki moczowej, czyli rurki odprowadzającej mocz z organizmu, może powodować trudności w oddawaniu moczu i może być związane z uczuciem mrowienia.

6. Menopauza: Obniżony poziom estrogenów w okresie menopauzy może prowadzić do zmian w drogach moczowych i ścieńczenia tkanek pochwy. Może to powodować dyskomfort i uczucie mrowienia podczas oddawania moczu.

7. Leki: Niektóre leki, takie jak leki stosowane w chemioterapii lub niektóre leki przeciwdepresyjne, mogą powodować działania niepożądane, które wpływają na układ moczowy i mogą powodować uczucie mrowienia podczas oddawania moczu.

Jeśli podczas oddawania moczu wystąpi uczucie mrowienia, należy skonsultować się z lekarzem. Potrafią prawidłowo zdiagnozować przyczynę i zalecić odpowiednie leczenie lub udzielić dalszych wskazówek. Aby zapewnić właściwą opiekę, należy unikać samodiagnozowania i leczenia.