Jakie leczenie otrzymaliby żołnierze II wojny światowej, gdyby cierpieli na zespół stresu pourazowego?

Zespół stresu pourazowego, powszechnie znany jako PTSD, nie został rozpoznany ani zdiagnozowany już podczas II wojny światowej. Zrozumienie zdrowia psychicznego i wpływu emocjonalnego po wojnie, która pochłonęła miliony istnień ludzkich, pozostawiło wielu żołnierzy z zaburzeniami psychicznymi i pozbawionymi wielu możliwości. -konieczność leczenia psychologicznego. W tym czasie żołnierze z takimi objawami zazwyczaj borykali się z trudnościami, czasami byli niezrozumiani i często szukali wsparcia w postaci samoleczenia, wsparcia rówieśników, alkoholu lub zasobów duchowych jako mechanizmów radzenia sobie.

Ponieważ w czasie II wojny światowej zespół stresu pourazowego nie był powszechnie znany, nie opracowano wówczas formalnych metod leczenia skupiających się specjalnie na tym schorzeniu. Zaczęto skupiać na nim uwagę i nadawać mu odpowiednie znaczenie diagnostyczne dopiero około lat 80. XX wieku, po znacznej zmianie w kulturowym postrzeganiu traumy psychicznej.