Po co umieszczać pacjenta pomiędzy lampą rentgenowską a kasetą z kliszą?

Pacjenta umieszcza się pomiędzy lampą rentgenowską a kasetą z kliszą, aby mieć pewność, że promienie rentgenowskie przejdą przez ciało pacjenta i zostaną uchwycone na kliszy. Jest to ważne, ponieważ pozwala radiologowi uzyskać wyraźny obraz anatomii pacjenta.

Kiedy lampa rentgenowska jest włączona, emituje wiązkę promieni rentgenowskich. Te promienie rentgenowskie przemieszczają się przez ciało pacjenta i oddziałują z atomami i cząsteczkami w organizmie. Promienie rentgenowskie są albo absorbowane, albo rozpraszane przez te atomy i cząsteczki, w zależności od ich gęstości. Im gęstsza tkanka, tym więcej promieni rentgenowskich jest absorbowanych.

Promienie rentgenowskie przechodzące przez ciało pacjenta ostatecznie docierają do kasety z kliszą. Kaseta z filmem zawiera fragment filmu wrażliwy na promieniowanie rentgenowskie. Kiedy promienie rentgenowskie uderzają w kliszę, powodują reakcję chemiczną, w wyniku której powstaje obraz. Im gęstsza tkanka, tym więcej promieni rentgenowskich jest pochłanianych i tym mniej światła dociera do błony. Powoduje to ciemniejszy obszar na folii, podczas gdy mniej gęsta tkanka wydaje się jaśniejsza.

Umieszczając pacjenta pomiędzy lampą rentgenowską a kasetą z kliszami, radiolog może uzyskać wyraźny obraz anatomii pacjenta. Obraz ten można następnie wykorzystać do diagnozowania i leczenia schorzeń.