Czy ktoś miał problemy z pęcherzykiem żółciowym po zażyciu Lexapro?

Istnieją dowody sugerujące, że przyjmowanie Lexapro (escytalopramu) może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem chorób pęcherzyka żółciowego, w tym kamieni pęcherzyka żółciowego i zapalenia pęcherzyka żółciowego (zapalenia pęcherzyka żółciowego). Należy jednak zauważyć, że powiązanie to nie jest dobrze ugruntowane i wymaga dalszych badań.

Kilka badań wykazało zwiększone ryzyko choroby pęcherzyka żółciowego u osób przyjmujących Lexapro w porównaniu z osobami, które nie przyjmowały tego leku. Na przykład badanie opublikowane w czasopiśmie „Digestive Diseases and Sciences” wykazało, że u osób przyjmujących Lexapro ryzyko choroby pęcherzyka żółciowego było 1,5-krotnie zwiększone w porównaniu z osobami, które nie przyjmowały tego leku.

Należy jednak pamiętać, że badania te mają charakter obserwacyjny, co oznacza, że ​​mogą jedynie ustalić powiązanie między lekiem Lexapro a chorobą pęcherzyka żółciowego, ale nie mogą wykazać związku przyczynowo-skutkowego. Inne czynniki, takie jak wiek, otyłość i niektóre schorzenia, mogą również zwiększać ryzyko choroby pęcherzyka żółciowego.

Ponadto inne badania nie wykazały związku między Lexapro a chorobą pęcherzyka żółciowego. Na przykład badanie opublikowane w czasopiśmie „JAMA Internal Medicine” nie wykazało istotnej różnicy w ryzyku wystąpienia choroby pęcherzyka żółciowego pomiędzy osobami przyjmującymi Lexapro i tymi, które go nie przyjmowały.

Ogólnie rzecz biorąc, chociaż istnieją pewne dowody sugerujące związek między Lexapro a chorobą pęcherzyka żółciowego, potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia, czy istnieje prawdziwy związek przyczynowy. Jeśli obawiasz się potencjalnego ryzyka choroby pęcherzyka żółciowego związanego ze stosowaniem leku Lexapro, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem w celu uzyskania indywidualnej porady.