Jak rozpoznać, czy nerw zębowy jest zainfekowany, czy po prostu objęty stanem zapalnym?

Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w odróżnieniu zakażonego nerwu zębowego od stanu zapalnego:

Intensywność i trwałość bólu zęba: Zakażony nerw zębowy często powoduje uporczywy i pulsujący ból, który staje się silny i może zakłócać sen. Ból związany ze stanem zapalnym jest zwykle łagodniejszy i może pojawiać się i znikać.

Wrażliwość na ból: Częstym objawem zakażonego nerwu zębowego jest ostry ból podczas gryzienia lub żucia oraz nadmierna wrażliwość na ciepło i zimno. Zapalenie zębów może również powodować nadwrażliwość, ale zwykle w mniejszym stopniu.

Obrzęk twarzy lub dziąseł: Zakażenie nerwu zębowego może prowadzić do zauważalnego obrzęku policzka, wokół szczęki lub wzdłuż dziąseł w pobliżu dotkniętego zęba. Obrzęk spowodowany stanem zapalnym jest mniej powszechny.

Wydzielina ropa: W przypadku zakażonego nerwu zębowego można zauważyć obecność ropy wypływającej z zęba lub otaczających tkanek. Wydzielina ropna nie jest zwykle związana z samym stanem zapalnym.

Gorączka: Ciężka infekcja bakteryjna nerwu zębowego może czasami powodować niską gorączkę. Zapalenie zwykle nie prowadzi do gorączki, chyba że towarzyszy mu ciężka infekcja.

Przebarwienia zębów: W przypadku zęba z zakażonym nerwem może pojawić się ciemne lub szarawe przebarwienie w miarę obumierania miazgi znajdującej się w środku. Przebarwienia zębów nie są zwykle spowodowane stanem zapalnym.

Obrzęk węzłów chłonnych: W niektórych przypadkach infekcja bakteryjna nerwu zębowego może powodować obrzęk i bolesność pobliskich węzłów chłonnych (zlokalizowanych zwykle wzdłuż szyi lub pod szczęką). Obrzęk węzłów chłonnych może również wystąpić w przypadku stanu zapalnego, ale rzadziej.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów ważne jest, aby jak najszybciej zgłosić się do dentysty, ponieważ zarówno infekcja nerwów, jak i ciężki stan zapalny wymagają odpowiedniego leczenia stomatologicznego, aby wyleczyć i zapobiec powikłaniom. Stomatolog będzie w stanie dokładnie zdiagnozować problem i ustalić odpowiednie leczenie. Samodiagnozowanie i leczenie problemów stomatologicznych może być ryzykowne i należy go unikać.