Jak diagnozuje się poród martwego dziecka?

Poród martwego dziecka to utrata ciąży po 20 tygodniu ciąży lub po osiągnięciu przez płód wagi 500 gramów (1 funt). Urodzenie martwego dziecka można zdiagnozować różnymi metodami, w tym:

- USG: USG to bezbolesna procedura wykorzystująca fale dźwiękowe do tworzenia obrazów płodu. Jeśli badanie USG wykaże, że płód nie bije ani się nie porusza, zostanie stwierdzony urodzenie martwego dziecka.

- Fetoskop: Fetoskop to cienka rurka ze światłem i kamerą na końcu, którą wkłada się do macicy. Fetoskop umożliwia bezpośrednią obserwację płodu i sprawdzanie oznak życia.

- Badania krwi: Badania krwi można wykorzystać do pomiaru poziomu hormonów wytwarzanych przez łożysko. Jeśli poziom tych hormonów jest niski, może to być oznaką porodu martwego.

- Badanie fizykalne: Fizyczne badanie brzucha matki może ujawnić oznaki porodu martwego, takie jak brak ruchów płodu lub zmniejszenie rozmiaru macicy.

W większości przypadków urodzenie martwego dziecka diagnozuje się na podstawie wyników USG i badania fizykalnego. W przypadku wątpliwości, czy doszło do porodu martwego dziecka, można zlecić dodatkowe badania, takie jak fetoskop lub badanie krwi.