Pacjenci w łóżkach szpitalnych są zmieniani co 2 godziny, aby zapobiec odleżynom. Dlaczego to jest skuteczne?

Chociaż pacjenci w łóżkach szpitalnych są zmieniani co 2 godziny, aby zapobiec odleżynom, obecna praktyka kliniczna i badania nie potwierdzają, że ten konkretny 2-godzinny odstęp czasu jest powszechnie skuteczny w zapobieganiu odleżynom. Skuteczność strategii zapobiegania odleżynom zależy od różnych czynników, w tym od stanu pacjenta, integralności skóry i ogólnego schematu pielęgnacji.

Do urazów uciskowych, znanych również jako odleżyny lub odleżyny, dochodzi, gdy na skórę i znajdujące się pod nią tkanki wywierany jest niezmniejszony nacisk, odcinający przepływ krwi i powodujący uszkodzenia. Czynniki takie jak bezruch, nietrzymanie moczu i niedożywienie zwiększają ryzyko wystąpienia urazów uciskowych.

Oto dlaczego ważna jest regularna rotacja pacjentów, niezależnie od określonego przedziału czasu:

1. Zapobieganie długotrwałemu uciskowi :Regularna zmiana pozycji pacjenta pomaga rozłożyć ciężar i nacisk na różne obszary ciała, zmniejszając ryzyko powstania odleżyn na określonych częściach.

2. Poprawa obiegu :Zmiana pozycji poprawia przepływ krwi i krążenie, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia skóry i zapobiegania uszkodzeniom tkanek.

3. Zachęcanie do mobilności :W zależności od stanu i możliwości pacjenta zachęcanie do drobnych ruchów i zmiany pozycji może pomóc pobudzić przepływ krwi i zapobiec sztywności.

4. Zmniejszanie sił ścinających :Należy unikać przesuwania lub ciągnięcia pacjenta podczas obracania, aby zminimalizować siły ścinające działające na skórę. Zamiast tego zalecane są delikatne techniki podnoszenia.

5. Pielęgnacja skóry :Regularna kontrola skóry i zapewnienie jej właściwej pielęgnacji, takiej jak nawilżanie, może pomóc w utrzymaniu integralności skóry.

Dla pracowników służby zdrowia niezwykle istotna jest ocena indywidualnych potrzeb każdego pacjenta oraz modyfikacja częstotliwości i technik rotacji w oparciu o takie czynniki, jak jego mobilność, ocena ryzyka i stan zdrowia.

Zamiast polegać wyłącznie na określonym przedziale czasu, zaleca się spersonalizowane i kompleksowe podejście do zapobiegania odleżynom, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak ocena ryzyka pacjenta, stosowanie odpowiednich powierzchni podporowych, wsparcie żywieniowe oraz edukacja pracowników służby zdrowia i pacjentów/opiekunów.