Jak wyglądały warunki szpitalne w połowie XIX wieku?

Warunki szpitalne w połowie XIX wieku były przerażające jak na dzisiejsze standardy.

Byli przeludnieni, niehigieniczni i brakowało im podstawowej opieki medycznej.

- Szpitale były często brudne i słabo wentylowane, co prowadziło do rozprzestrzeniania się infekcji.

- Pacjenci często byli zmuszeni dzielić łóżka, a prywatność była niewielka.

- Opieka medyczna była często niewystarczająca. Lekarze nie mieli pojęcia o przyczynach chorób.

- Operacje często przeprowadzano bez znieczulenia, a pacjenci często umierali z powodu infekcji lub wstrząsu.

- Śmiertelność w szpitalach była bardzo wysoka. W niektórych przypadkach aż jeden na trzech pacjentów zmarł.

Oto kilka konkretnych przykładów warunków szpitalnych w połowie XIX wieku:

- W Londynie szpital św. Tomasza był tak przepełniony, że czasami pacjenci musieli leżeć na podłodze. Podłogi często były pokryte krwią i brudem, a powietrze było gęste od zapachu infekcji.

- W Paryżu szpital Hôtel-Dieu był tak niehigieniczny, że zaczęto go nazywać „bramą piekła”. Pacjenci często zostawiani byli na śmierć na korytarzach, a ciała zmarłych piętrzyły się na korytarzach.

- W Stanach Zjednoczonych szpital Bellevue w Nowym Jorku był tak przepełniony, że pacjenci byli czasami zmuszani do spania na ulicach. Szpital był także pełen szczurów i karaluchów, a jedzenie często było zepsute.

Przerażające warunki panujące w szpitalach w połowie XIX wieku doprowadziły do ​​szeregu reform. W 1859 roku Florence Nightingale opublikowała „Notatki o pielęgniarstwie”, w których wzywała do poprawy higieny i warunków sanitarnych w szpitalach. Praca Nightingale'a pomogła wywołać rewolucję w opiece szpitalnej, a pod koniec XIX wieku warunki zaczęły się poprawiać.