Jakie były warunki w przytułkach w czasach wiktoriańskich?
Warunki w wiktoriańskich zakładach pracy były trudne, a więźniowie byli poddawani różnym znęcaniom.
* Więźniowie zakładów pracy byli często zmuszani do długich godzin pracy w niebezpiecznych i niehigienicznych warunkach. Często wymagano od nich wykonywania karkołomnych zadań, takich jak kruszenie skał lub praca w fabrykach, za niewielką lub żadną płacę.
* Żywność dostarczana więźniom zakładów pracy była często niewystarczająca i złej jakości. Wielu więźniów zmuszano do jedzenia kaszy lub chleba i wody, często podawano im jedynie niewielkie porcje.
* Więźniowie zakładów pracy często byli przetrzymywani w przeludnionych i niehigienicznych warunkach. Często zmuszano ich do spania w dużych akademikach pozbawionych prywatności i często były atakowane przez wszy i inne szkodniki.
* Więźniowie zakładów pracy często byli ofiarami przemocy fizycznej i słownej ze strony personelu zakładu. Często byli bici lub słownie krytykowani za drobne naruszenia zasad.
* Więźniowie zakładów pracy często byli oddzielani od rodzin. W wielu zakładach pracy stosowano politykę oddzielania mężów i żon, rodziców i dzieci. Wywołało to ogromny stres emocjonalny wśród więźniów.
Warunki panujące w wiktoriańskich przytułkach wzbudziły wielkie zaniepokojenie opinii publicznej. Wiele osób uważało, że zakłady pracy są okrutne i nieludzkie i wzywało do reform mających na celu poprawę warunków przebywania więźniów. W odpowiedzi na tę presję rząd pod koniec XIX wieku przyjął kilka ustaw, które poprawiły warunki w przytułkach. Prawa te obejmowały:
* Ustawa zmieniająca prawo ubogich z 1834 r.: Na mocy tej ustawy powołano Komisję ds. Prawa Ubogich, która była odpowiedzialna za nadzorowanie administracji przytułków.
* Ustawa zmieniająca prawo dla ubogich z 1847 r.: Prawo to zabraniało oddzielania mężów i żon oraz rodziców i dzieci w zakładach pracy.
* Ustawa zmieniająca prawo dla ubogich z 1867 r.: Prawo to zniosło test przytułku, który wymagał, aby sprawni i biedni ludzie udali się do przytułku w celu uzyskania pomocy.
Reformy przeprowadzone pod koniec XIX wieku poprawiły warunki w wiktoriańskich przytułkach, ale nie wyeliminowały wszystkich problemów. Zakłady pracy pozostawały przepełnione i niehigieniczne, a żywność dostarczana więźniom często była niewystarczająca. Jednak reformy rzeczywiście uczyniły życie więźniów bardziej znośnymi i pomogły zmniejszyć piętno związane z ubóstwem.**
