Czym jest wiedza osobista w teorii pielęgniarstwa?
Patricia Benner, wybitna teoretyk pielęgniarstwa, zgłębiała koncepcję wiedzy osobistej w swojej pracy na temat „etapów kompetencji klinicznych” i podróży „od nowicjusza do eksperta”. Benner argumentował, że w miarę zdobywania doświadczenia i wiedzy specjalistycznej pielęgniarki pogłębiają zrozumienie sytuacji związanych z opieką nad pacjentem, wykraczające poza zastosowanie umiejętności i wiedzy technicznej. Ta osobista wiedza pozwala pielęgniarkom na dokonywanie złożonych ocen, intuicyjne reagowanie na potrzeby pacjentów i zapewnianie holistycznej, spersonalizowanej opieki.
Oto kluczowe cechy wiedzy osobistej w teorii pielęgniarstwa:
1. Subiektywność :Wiedza osobista jest zakorzeniona w wyjątkowej perspektywie i doświadczeniach pielęgniarki. Nie jest ona obiektywna ani możliwa do uogólnienia, ale raczej zależy od indywidualnej interpretacji zdarzeń i sytuacji przez pielęgniarkę.
2. Forma narracyjna :Wiedza osobista jest często wyrażana poprzez narracje lub historie, którymi pielęgniarki dzielą się na temat swoich doświadczeń. Historie te dają wgląd w złożoność praktyki pielęgniarskiej i procesy myślowe pielęgniarki.
3. Zależne od kontekstu :Na wiedzę osobistą duży wpływ ma specyficzny kontekst opieki pielęgniarskiej. Uwzględnia stan pacjenta, warunki opieki zdrowotnej oraz czynniki społeczne i kulturowe mające wpływ na opiekę.
4. Dynamiczny :Wiedza osobista nie jest statyczna, ale ewoluuje w miarę zdobywania przez pielęgniarki większego doświadczenia i uczenia się na podstawie interakcji z pacjentami, współpracownikami i środowiskiem opieki zdrowotnej.
5. Ciche zrozumienie :Duża część wiedzy osobistej ma charakter ukryty lub ukryty, co oznacza, że może być trudna do wyartykułowania lub skodyfikowania. Często wiąże się to z intuicyjnymi spostrzeżeniami i „przeczuciami”, które pielęgniarki rozwijają z biegiem czasu.
6. Integracja z praktyką opartą na dowodach :Chociaż osobista wiedza jest subiektywna, nie stoi w sprzeczności z praktyką opartą na dowodach. Doświadczone pielęgniarki mogą połączyć swoją wiedzę osobistą z dowodami naukowymi, aby zapewnić kompleksową opiekę skoncentrowaną na pacjencie.
W praktyce pielęgniarskiej uznanie roli wiedzy osobistej może zwiększyć samoświadomość pielęgniarek, refleksyjną praktykę i proces podejmowania decyzji klinicznych. Podkreśla także znaczenie rozwijania kompetencji narracyjnych i opowiadania historii jako sposobów dzielenia się doświadczeniami pielęgniarskimi i uczenia się z nich. Ostatecznie osobista wiedza przyczynia się do holistycznego i humanistycznego podejścia, które charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską.
