Dlaczego w badaniu Rosehana pacjenci byli przyjmowani do szpitala z błędną diagnozą schizofrenii?

W badaniu przeprowadzonym przez Davida Rosenhana, zatytułowanym „O byciu zdrowym na umyśle w szalonych miejscach”, Rosenhan i siedmiu innych pseudopacjentów (osoby, które nie doświadczały żadnych problemów psychicznych) zostali przyjęci do szpitali psychiatrycznych, przedstawiając się jako mający halucynacje słuchowe. Pseudopacjenci podczas hospitalizacji zachowywali się normalnie, współpracując i nie ujawniali personelowi szpitala swojej prawdziwej tożsamości.

Celem pracy było zbadanie praktyk diagnostycznych i warunków panujących w szpitalach psychiatrycznych. Pseudopacjenci zostali przyjęci z błędną diagnozą schizofrenii, ponieważ personel szpitala w dużej mierze polegał na wstępnym objawie, zamiast przeprowadzać dokładne badania lub rozważać alternatywne wyjaśnienia swoich doświadczeń.

Celem badania było uwydatnienie omylności diagnoz psychiatrycznych oraz tendencji do etykietowania osób jako chorych psychicznie w oparciu o subiektywne kryteria. Odkrycia Rosenhana wzbudziły pytania dotyczące wiarygodności i ważności diagnoz psychiatrycznych, co doprowadziło do znaczących dyskusji i zmian w praktykach i badaniach w zakresie zdrowia psychicznego.