Co warto wiedzieć o urządzeniu zewnętrznym

Stabilizator zewnętrzny to urządzenie medyczne służące do stabilizacji złamanych kości lub korekcji niektórych deformacji. Składa się z metalowych kołków lub śrub, które chirurgicznie wprowadza się do kości, a następnie łączy z metalową ramą na zewnątrz ciała. Ramę można regulować tak, aby wywierała żądany nacisk lub przyczepność na kość.

Stabilizatory zewnętrzne są powszechnie stosowane w przypadku:

Złamania kości, które są zbyt złożone lub poważne, aby można je było leczyć za pomocą opatrunku gipsowego lub stabilizatorów wewnętrznych

Złamane kości, które nie zrosły się prawidłowo

Infekcje kości

Deformacje takie jak stopa końsko-szpotawa lub kulszowate

Stabilizatory zewnętrzne są zwykle stosowane na szpitalnej sali operacyjnej w znieczuleniu ogólnym. Procedura trwa zwykle od jednej do dwóch godzin.

Po nałożeniu stabilizatora prawdopodobnie pozostaniesz w szpitalu przez kilka dni, aby lekarz mógł monitorować Cię pod kątem ewentualnych powikłań. Po wypisaniu ze szpitala należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi:

Pielęgnacja utrwalacza

Zarządzanie bólem

Zakres ćwiczeń ruchowych

Ograniczenia w noszeniu ciężarów

Będziesz także musiał regularnie odwiedzać swojego lekarza, aby mógł sprawdzić postęp Twojego gojenia.

Zewnętrzne stabilizatory mogą być bardzo skuteczną metodą leczenia złożonych złamań i deformacji kości. Mogą jednak wiązać się również z pewnymi powikłaniami, takimi jak:

Zakażenie

Poluzowanie sworznia

Podrażnienie skóry

Uszkodzenie nerwów

Jeśli rozważasz użycie stabilizatora zewnętrznego, ważne jest, aby omówić z lekarzem ryzyko i korzyści.