Dlaczego wykonuje się lobotomię?

Lobotomia to zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu połączeń między płatami czołowymi mózgu a pozostałą częścią mózgu. Kiedyś stosowano go w leczeniu różnych chorób psychicznych, w tym schizofrenii, depresji i zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.

Lobotomię po raz pierwszy wykonano w latach trzydziestych XX wieku, a spopularyzował ją portugalski neurolog António Egas Moniz. Moniz wierzył, że przerwanie połączeń między płatami czołowymi a resztą mózgu może złagodzić objawy choroby psychicznej. Pierwszą lobotomię wykonał w 1935 roku i doniósł, że skutecznie wyleczyła kobietę chorą na schizofrenię.

Lobotomie szybko zyskały popularność w Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Do lat pięćdziesiątych w samych Stanach Zjednoczonych wykonano ponad 50 000 lobotomii. Jednak procedura szybko wypadła z łask ze względu na wysoki odsetek powikłań i rozwój skuteczniejszych metod leczenia chorób psychicznych.

Lobotomie są obecnie uważane za zabieg barbarzyński i nieetyczny. Nie są już wykonywane w żadnym kraju.

Powikłania lobotomii

Lobotomia może powodować wiele powikłań, w tym:

* Zmiany osobowości

* Brak motywacji

* Niezdolność do abstrakcyjnego myślenia

* Impulsywność

* Nietrzymanie moczu

* Napady

* Śmierć

Lobotomia może również prowadzić do stanu zwanego „zespołem po lobotomii”. Zespół ten charakteryzuje się różnymi objawami, w tym:

* Depresja

* Lęk

* Apatia

* Drażliwość

* Trudności z koncentracją

* Utrata pamięci

Zespół po lobotomii może trwać miesiącami, a nawet latami. Może poważnie pogorszyć jakość życia osoby, która przeszła lobotomię.

Alternatywy dla lobotomii

Istnieje wiele alternatywnych metod leczenia chorób psychicznych, które są znacznie bezpieczniejsze i skuteczniejsze niż lobotomia. Te zabiegi obejmują:

* Lek

* Psychoterapia

* Terapia elektrowstrząsowa

* Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna

Zabiegi te mogą pomóc złagodzić objawy chorób psychicznych bez ryzyka poważnych powikłań.