Dlaczego przeszczepy nie kończyły się sukcesem przed 1954 rokiem?

Próby przeszczepienia podjęto na długo przed 1954 rokiem, ale brak skutecznych leków immunosupresyjnych utrudniał osiągnięcie powszechnego sukcesu.

- Odrzucenie:Układ odpornościowy organizmu w naturalny sposób rozpoznaje obcą tkankę i atakuje ją. Bez immunosupresji przeszczepiony narząd zostałby szybko odrzucony przez organizm biorcy.

- Brak wiedzy:Immunologia nie była tak zaawansowana na początku XX wieku, ograniczone zrozumienie odpowiedzi immunologicznej i zgodności tkanek przyczyniło się do wysokiego wskaźnika odrzucenia.

- Ograniczenia techniczne:Techniki chirurgiczne nie były tak precyzyjne, co prowadziło do powikłań i zwiększonego ryzyka infekcji i uszkodzenia narządów.

Przełom nastąpił w 1954 r., kiedy lekarz Joseph Murray z sukcesem przeprowadził pierwszy udany przeszczep nerki pomiędzy identycznymi bliźniętami, których układ odpornościowy był prawie identyczny, co zmniejszyło ryzyko odrzucenia. Ponadto rozwój leków, takich jak azatiopryna, prednizon, a później cyklosporyna, zrewolucjonizował transplantację, pomagając kontrolować odpowiedź immunologiczną biorcy.