Na czym polega zabieg chirurgiczny polegający na utworzeniu otworu pomiędzy narządem a powierzchnią ciała?
Stomie powstają najczęściej w układzie pokarmowym, moczowym lub oddechowym.
1. Układ trawienny:
- Ezofagostomia: Tworzy stomię pomiędzy przełykiem a powierzchnią skóry. Umożliwia wprowadzenie zgłębnika do karmienia lub bezpośredni dostęp do przełyku w celu przeprowadzenia zabiegów.
- Gastrostomia: Tworzy stomię pomiędzy żołądkiem a powierzchnią skóry. Jest powszechnie stosowany do celów żywieniowych, gdy podanie doustne jest niemożliwe lub niewystarczające.
- Jejunostomia: Tworzy stomię pomiędzy jelitem czczym (część jelita cienkiego) a powierzchnią skóry. Służy do dostarczania składników odżywczych bezpośrednio do jelita cienkiego.
- Kolostomia: Tworzy stomię pomiędzy okrężnicą a powierzchnią skóry. Umożliwia odprowadzenie stolca, gdy część jelita grubego jest chora, niedrożna lub usunięta.
2. Układ moczowy:
- Nefrostomia: Tworzy stomię pomiędzy nerką a powierzchnią skóry. Zwykle wykonuje się go w celu odprowadzenia moczu z nerek, gdy w drogach moczowych występuje niedrożność.
- Ureterostomia: Tworzy stomię pomiędzy moczowodem (rurą prowadzącą mocz z nerki do pęcherza) a powierzchnią skóry. Stosuje się go, gdy pęcherz nie jest w stanie prawidłowo przechowywać lub opróżniać moczu.
3. Układ oddechowy:
- Tracheostomia: Tworzy stomię pomiędzy tchawicą a powierzchnią skóry. Jest powszechnie stosowany w celu zapewnienia bezpośredniego udrożnienia dróg oddechowych w przypadku niedrożności górnych dróg oddechowych.
