Jaki jest cel instrumentacji kręgosłupa?
1. Unieruchomienie :Oprzyrządowanie kręgosłupa można zastosować do unieruchomienia kręgosłupa, aby zapobiec ruchom i ułatwić gojenie. Jest to powszechnie stosowane w przypadku złamań lub zwichnięć kręgosłupa, a także w niektórych operacjach, takich jak zespolenie kręgosłupa.
2. Wyrównanie i korekta :Oprzyrządowanie kręgosłupa można stosować do korygowania deformacji kręgosłupa, takich jak skolioza, kifoza lub kręgozmyk. Przywracając prawidłowe ustawienie, oprzyrządowanie może pomóc zmniejszyć ból, poprawić funkcjonowanie i zapobiec dalszym uszkodzeniom kręgosłupa.
3. Dekompresja :Instrumentacji kręgosłupa można również użyć do odbarczenia rdzenia kręgowego lub korzeni nerwowych, tworząc więcej miejsca w kanale kręgowym lub otworze kręgowym. Może to pomóc w zmniejszeniu ciśnienia i złagodzeniu objawów, takich jak ból, drętwienie lub mrowienie kończyn.
4. Wsparcie i stabilizacja :W przypadku niestabilności kręgosłupa, takiej jak złamania kręgosłupa lub schorzenia zwyrodnieniowe, można zastosować instrumentarium w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia i stabilizacji. Może to pomóc w zmniejszeniu bólu i poprawie funkcjonowania poprzez ograniczenie nadmiernych ruchów kręgosłupa.
5. Zrost kręgosłupa :Oprzyrządowanie kręgosłupa jest powszechnie stosowane w połączeniu z chirurgią zespolenia kręgosłupa. Podczas zabiegu fuzji kręgi są łączone ze sobą za pomocą przeszczepu kości lub innych materiałów. Oprzyrządowanie służy do utrzymywania kręgów w pożądanej pozycji aż do zakończenia zespolenia.
6. Stabilizacja dynamiczna :Niektóre systemy instrumentacji kręgosłupa zostały zaprojektowane w celu zapewnienia dynamicznej stabilizacji. Systemy te pozwalają na kontrolowany ruch kręgosłupa, zapewniając jednocześnie wsparcie i zapobiegając nadmiernym ruchom. Może to pomóc w zmniejszeniu bólu i poprawie funkcjonowania w określonych warunkach.
Konkretny cel instrumentacji kręgosłupa zależy w każdym przypadku od indywidualnego stanu pacjenta i celów leczenia. Chirurg ortopeda lub neurochirurg określi odpowiedni rodzaj oprzyrządowania na podstawie takich czynników, jak lokalizacja schorzenia kręgosłupa, ciężkość stanu i ogólny stan zdrowia pacjenta.
