Do czego służy laser Yag w oku?

Lasery YAG (itrowo-aluminiowo-granatowe) są powszechnie stosowane w okulistyce, gałęzi medycyny zajmującej się oczami. Oto niektóre zastosowania laserów YAG w leczeniu oczu:

Kapsulotomia tylna :Po operacji zaćmy u niektórych pacjentów może rozwinąć się stan zwany zmętnieniem torebki tylnej (PCO), w wyniku którego torebka podtrzymująca sztuczną soczewkę staje się mętna. Za pomocą lasera YAG można wykonać mały otwór w torebce tylnej, przywracając wyraźne widzenie.

Irydotomia :Lasery YAG można wykorzystać do utworzenia małego otworu w tęczówce (kolorowej części oka), aby poprawić odprowadzanie płynu z oka. Procedura ta, znana jako irydotomia obwodowa, jest wykonywana w leczeniu niektórych typów jaskry, stanu charakteryzującego się zwiększonym ciśnieniem w oku.

Trabekuloplastyka :W procedurze zwanej trabekuloplastyką laserową wykorzystuje się laser YAG do modyfikacji siatki beleczkowej – tkanki oka regulującej odprowadzanie płynów. Pomaga to obniżyć ciśnienie wewnątrzgałkowe u pacjentów z jaskrą otwartego kąta.

Witreoliza :Laserów YAG można używać do rozbijania zmętnień lub „mętów” ciała szklistego. Są to maleńkie cząstki znajdujące się w ciele szklistym (żelopodobnej substancji wypełniającej tylną część oka), które mogą rzucać cienie na siatkówkę, powodując zaburzenia widzenia. Witreoliza laserowa YAG ma na celu poprawę widzenia poprzez rozbicie tych zmętnień.

Naprawa uszkodzeń siatkówki :W wybranych przypadkach uszkodzenia siatkówki można zastosować laser YAG do utworzenia małych spawów wokół uszkodzenia, aby zapobiec dalszemu odwarstwieniu siatkówki.

Synechializa przednia :W przypadku osób ze zrostami tęczówki do rogówki (zrosty przednie) lasery YAG mogą usunąć te zrosty i przywrócić prawidłowy ruch tęczówki.

Lasery YAG są również wykorzystywane w innych specjalistycznych zabiegach okulistycznych, takich jak plastyka źrenic (zmiana kształtu źrenicy) i wszczepianie soczewek wtórnych. Stosowanie laserów YAG wymaga przeszkolenia okulistów, a konkretne zastosowanie będzie zależeć od indywidualnego stanu pacjenta i historii choroby.